Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’

храно́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. храно́лаг храно́лагі
Р. храно́лага храно́лагаў
Д. храно́лагу храно́лагам
В. храно́лага храно́лагаў
Т. храно́лагам храно́лагамі
М. храно́лагу храно́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

храно́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. храно́метр храно́метры
Р. храно́метра храно́метраў
Д. храно́метру храно́метрам
В. храно́метр храно́метры
Т. храно́метрам храно́метрамі
М. храно́метры храно́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хра́п

‘упор для спынення частак механізма, якія рухаюцца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хра́п хра́пы
Р. хра́па хра́паў
Д. хра́пу хра́пам
В. хра́п хра́пы
Т. хра́пам хра́памі
М. хра́пе хра́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

хра́п

‘хрыплыя гукі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хра́п
Р. хра́пу
Д. хра́пу
В. хра́п
Т. хра́пам
М. хра́пе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

хра́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хра́па хра́пы
Р. хра́пы хра́п
Д. хра́пе хра́пам
В. хра́пу хра́пы
Т. хра́пай
хра́паю		 хра́памі
М. хра́пе хра́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

храпаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. храпаві́к храпавікі́
Р. храпавіка́ храпавіко́ў
Д. храпавіку́ храпавіка́м
В. храпаві́к храпавікі́
Т. храпавіко́м храпавіка́мі
М. храпавіку́ храпавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

храпаві́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. храпаві́сты храпаві́стая храпаві́стае храпаві́стыя
Р. храпаві́стага храпаві́стай
храпаві́стае		 храпаві́стага храпаві́стых
Д. храпаві́стаму храпаві́стай храпаві́стаму храпаві́стым
В. храпаві́сты (неадуш.)
храпаві́стага (адуш.)		 храпаві́стую храпаві́стае храпаві́стыя (неадуш.)
храпаві́стых (адуш.)
Т. храпаві́стым храпаві́стай
храпаві́стаю		 храпаві́стым храпаві́стымі
М. храпаві́стым храпаві́стай храпаві́стым храпаві́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Храпаві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Храпаві́чы
Р. Храпаві́ч
Храпаві́чаў
Д. Храпаві́чам
В. Храпаві́чы
Т. Храпаві́чамі
М. Храпаві́чах

Храпаві́шчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Храпаві́шчына
Р. Храпаві́шчына
Д. Храпаві́шчыну
В. Храпаві́шчына
Т. Храпаві́шчынам
М. Храпаві́шчыне

храпавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. храпавы́ храпава́я храпаво́е храпавы́я
Р. храпаво́га храпаво́й
храпаво́е		 храпаво́га храпавы́х
Д. храпаво́му храпаво́й храпаво́му храпавы́м
В. храпавы́ (неадуш.)
храпаво́га (адуш.)		 храпаву́ю храпаво́е храпавы́я (неадуш.)
храпавы́х (адуш.)
Т. храпавы́м храпаво́й
храпаво́ю		 храпавы́м храпавы́мі
М. храпавы́м храпаво́й храпавы́м храпавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.