Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

веерападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веерападо́бны веерападо́бная веерападо́бнае веерападо́бныя
Р. веерападо́бнага веерападо́бнай
веерападо́бнае		 веерападо́бнага веерападо́бных
Д. веерападо́бнаму веерападо́бнай веерападо́бнаму веерападо́бным
В. веерападо́бны (неадуш.)
веерападо́бнага (адуш.)		 веерападо́бную веерападо́бнае веерападо́бныя (неадуш.)
веерападо́бных (адуш.)
Т. веерападо́бным веерападо́бнай
веерападо́бнаю		 веерападо́бным веерападо́бнымі
М. веерападо́бным веерападо́бнай веерападо́бным веерападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

веерахво́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. веерахво́стка веерахво́сткі
Р. веерахво́сткі веерахво́стак
Д. веерахво́стцы веерахво́сткам
В. веерахво́стку веерахво́стак
Т. веерахво́сткай
веерахво́сткаю		 веерахво́сткамі
М. веерахво́стцы веерахво́стках

Крыніцы: piskunou2012.

ве́ерна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ве́ерна - -

ве́ерны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́ерны ве́ерная ве́ернае ве́ерныя
Р. ве́ернага ве́ернай
ве́ернае		 ве́ернага ве́ерных
Д. ве́ернаму ве́ернай ве́ернаму ве́ерным
В. ве́ерны (неадуш.)
ве́ернага (адуш.)		 ве́ерную ве́ернае ве́ерныя (неадуш.)
ве́ерных (адуш.)
Т. ве́ерным ве́ернай
ве́ернаю		 ве́ерным ве́ернымі
М. ве́ерным ве́ернай ве́ерным ве́ерных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́жа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́жа ве́жы
Р. ве́жы ве́ж
Д. ве́жы ве́жам
В. ве́жу ве́жы
Т. ве́жай
ве́жаю		 ве́жамі
М. ве́жы ве́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́жава-паваро́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́жава-паваро́тны ве́жава-паваро́тная ве́жава-паваро́тнае ве́жава-паваро́тныя
Р. ве́жава-паваро́тнага ве́жава-паваро́тнай
ве́жава-паваро́тнае		 ве́жава-паваро́тнага ве́жава-паваро́тных
Д. ве́жава-паваро́тнаму ве́жава-паваро́тнай ве́жава-паваро́тнаму ве́жава-паваро́тным
В. ве́жава-паваро́тны (неадуш.)
ве́жава-паваро́тнага (адуш.)		 ве́жава-паваро́тную ве́жава-паваро́тнае ве́жава-паваро́тныя (неадуш.)
ве́жава-паваро́тных (адуш.)
Т. ве́жава-паваро́тным ве́жава-паваро́тнай
ве́жава-паваро́тнаю		 ве́жава-паваро́тным ве́жава-паваро́тнымі
М. ве́жава-паваро́тным ве́жава-паваро́тнай ве́жава-паваро́тным ве́жава-паваро́тных

Крыніцы: piskunou2012.

ве́жавіца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ве́жавіца
Р. ве́жавіцы
Д. ве́жавіцы
В. ве́жавіцу
Т. ве́жавіцай
ве́жавіцаю
М. ве́жавіцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

вежаві́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вежаві́ца
Р. вежаві́цы
Д. вежаві́цы
В. вежаві́цу
Т. вежаві́цай
вежаві́цаю
М. вежаві́цы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ве́жавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́жавы ве́жавая ве́жавае ве́жавыя
Р. ве́жавага ве́жавай
ве́жавае		 ве́жавага ве́жавых
Д. ве́жаваму ве́жавай ве́жаваму ве́жавым
В. ве́жавы (неадуш.)
ве́жавага (адуш.)		 ве́жавую ве́жавае ве́жавыя (неадуш.)
ве́жавых (адуш.)
Т. ве́жавым ве́жавай
ве́жаваю		 ве́жавым ве́жавымі
М. ве́жавым ве́жавай ве́жавым ве́жавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ве́жанка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ве́жанка
Р. Ве́жанкі
Д. Ве́жанцы
В. Ве́жанку
Т. Ве́жанкай
Ве́жанкаю
М. Ве́жанцы