ве́ерны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́ерны ве́ерная ве́ернае ве́ерныя
Р. ве́ернага ве́ернай
ве́ернае		 ве́ернага ве́ерных
Д. ве́ернаму ве́ернай ве́ернаму ве́ерным
В. ве́ерны (неадуш.)
ве́ернага (адуш.)		 ве́ерную ве́ернае ве́ерныя (неадуш.)
ве́ерных (адуш.)
Т. ве́ерным ве́ернай
ве́ернаю		 ве́ерным ве́ернымі
М. ве́ерным ве́ернай ве́ерным ве́ерных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)