Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

веды́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	веды́йскі	веды́йская	веды́йскае	веды́йскія
Р.	веды́йскага	веды́йскай веды́йскае	веды́йскага	веды́йскіх
Д.	веды́йскаму	веды́йскай	веды́йскаму	веды́йскім
В.	веды́йскі (неадуш.) веды́йскага (адуш.)	веды́йскую	веды́йскае	веды́йскія (неадуш.) веды́йскіх (адуш.)
Т.	веды́йскім	веды́йскай веды́йскаю	веды́йскім	веды́йскімі
М.	веды́йскім	веды́йскай	веды́йскім	веды́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

веды́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
веды́чна	-	-

веды́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	веды́чны	веды́чная	веды́чнае	веды́чныя
Р.	веды́чнага	веды́чнай веды́чнае	веды́чнага	веды́чных
Д.	веды́чнаму	веды́чнай	веды́чнаму	веды́чным
В.	веды́чны (неадуш.) веды́чнага (адуш.)	веды́чную	веды́чнае	веды́чныя (неадуш.) веды́чных (адуш.)
Т.	веды́чным	веды́чнай веды́чнаю	веды́чным	веды́чнымі
М.	веды́чным	веды́чнай	веды́чным	веды́чных

Крыніцы: piskunou2012.

ве́ер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вееракры́лы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вееракры́лы	вееракры́лая	вееракры́лае	вееракры́лыя
Р.	вееракры́лага	вееракры́лай вееракры́лае	вееракры́лага	вееракры́лых
Д.	вееракры́ламу	вееракры́лай	вееракры́ламу	вееракры́лым
В.	вееракры́лы (неадуш.) вееракры́лага (адуш.)	вееракры́лую	вееракры́лае	вееракры́лыя (неадуш.) вееракры́лых (адуш.)
Т.	вееракры́лым	вееракры́лай вееракры́лаю	вееракры́лым	вееракры́лымі
М.	вееракры́лым	вееракры́лай	вееракры́лым	вееракры́лых

Крыніцы: piskunou2012.

вееракры́лыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

веералі́сты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	веералі́сты	веералі́стая	веералі́стае	веералі́стыя
Р.	веералі́стага	веералі́стай веералі́стае	веералі́стага	веералі́стых
Д.	веералі́стаму	веералі́стай	веералі́стаму	веералі́стым
В.	веералі́сты (неадуш.) веералі́стага (адуш.)	веералі́стую	веералі́стае	веералі́стыя (неадуш.) веералі́стых (адуш.)
Т.	веералі́стым	веералі́стай веералі́стаю	веералі́стым	веералі́стымі
М.	веералі́стым	веералі́стай	веералі́стым	веералі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

веералі́сты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	веералі́сты	веералі́стая	веералі́стае	веералі́стыя
Р.	веералі́стага	веералі́стай веералі́стае	веералі́стага	веералі́стых
Д.	веералі́стаму	веералі́стай	веералі́стаму	веералі́стым
В.	веералі́сты (неадуш.) веералі́стага (адуш.)	веералі́стую	веералі́стае	веералі́стыя (неадуш.) веералі́стых (адуш.)
Т.	веералі́стым	веералі́стай веералі́стаю	веералі́стым	веералі́стымі
М.	веералі́стым	веералі́стай	веералі́стым	веералі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ве́ерам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч.	выш.	найвыш.
ве́ерам	-	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

веерападо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
веерападо́бна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum