Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прымнажэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прымнажэ́нне
Р. прымнажэ́ння
Д. прымнажэ́нню
В. прымнажэ́нне
Т. прымнажэ́ннем
М. прымнажэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

прымно́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымно́жаны прымно́жаная прымно́жанае прымно́жаныя
Р. прымно́жанага прымно́жанай
прымно́жанае
прымно́жанага прымно́жаных
Д. прымно́жанаму прымно́жанай прымно́жанаму прымно́жаным
В. прымно́жаны (неадуш.)
прымно́жанага (адуш.)
прымно́жаную прымно́жанае прымно́жаныя (неадуш.)
прымно́жаных (адуш.)
Т. прымно́жаным прымно́жанай
прымно́жанаю
прымно́жаным прымно́жанымі
М. прымно́жаным прымно́жанай прымно́жаным прымно́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прымно́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымно́жаны прымно́жаная прымно́жанае прымно́жаныя
Р. прымно́жанага прымно́жанай
прымно́жанае
прымно́жанага прымно́жаных
Д. прымно́жанаму прымно́жанай прымно́жанаму прымно́жаным
В. прымно́жаны (неадуш.)
прымно́жанага (адуш.)
прымно́жаную прымно́жанае прымно́жаныя (неадуш.)
прымно́жаных (адуш.)
Т. прымно́жаным прымно́жанай
прымно́жанаю
прымно́жаным прымно́жанымі
М. прымно́жаным прымно́жанай прымно́жаным прымно́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прымно́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымно́жаны прымно́жаная прымно́жанае прымно́жаныя
Р. прымно́жанага прымно́жанай
прымно́жанае
прымно́жанага прымно́жаных
Д. прымно́жанаму прымно́жанай прымно́жанаму прымно́жаным
В. прымно́жаны (неадуш.)
прымно́жанага (адуш.)
прымно́жаную прымно́жанае прымно́жаныя (неадуш.)
прымно́жаных (адуш.)
Т. прымно́жаным прымно́жанай
прымно́жанаю
прымно́жаным прымно́жанымі
М. прымно́жаным прымно́жанай прымно́жаным прымно́жаных

Кароткая форма: прымно́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прымно́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прымно́жыцца прымно́жацца
Прошлы час
м. прымно́жыўся прымно́жыліся
ж. прымно́жылася
н. прымно́жылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прымно́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прымно́жу прымно́жым
2-я ас. прымно́жыш прымно́жыце
3-я ас. прымно́жыць прымно́жаць
Прошлы час
м. прымно́жыў прымно́жылі
ж. прымно́жыла
н. прымно́жыла
Загадны лад
2-я ас. прымно́ж прымно́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час прымно́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прымо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прымо́ўлюся прымо́вімся
2-я ас. прымо́вішся прымо́віцеся
3-я ас. прымо́віцца прымо́вяцца
Прошлы час
м. прымо́віўся прымо́віліся
ж. прымо́вілася
н. прымо́вілася
Загадны лад
2-я ас. прымо́ўся прымо́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прымо́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

прымо́віць

‘сказаць у дадатак, дапоўніць (прымовіць што-небудзь і пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прымо́ўлю прымо́вім
2-я ас. прымо́віш прымо́віце
3-я ас. прымо́віць прымо́вяць
Прошлы час
м. прымо́віў прымо́вілі
ж. прымо́віла
н. прымо́віла
Загадны лад
2-я ас. прымо́ў прымо́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час прымо́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прымо́клы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымо́клы прымо́клая прымо́клае прымо́клыя
Р. прымо́клага прымо́клай
прымо́клае
прымо́клага прымо́клых
Д. прымо́кламу прымо́клай прымо́кламу прымо́клым
В. прымо́клы (неадуш.)
прымо́клага (адуш.)
прымо́клую прымо́клае прымо́клыя (неадуш.)
прымо́клых (адуш.)
Т. прымо́клым прымо́клай
прымо́клаю
прымо́клым прымо́клымі
М. прымо́клым прымо́клай прымо́клым прымо́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прымо́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прымо́кну прымо́кнем
2-я ас. прымо́кнеш прымо́кнеце
3-я ас. прымо́кне прымо́кнуць
Прошлы час
м. прымо́к прымо́клі
ж. прымо́кла
н. прымо́кла
Дзеепрыслоўе
прош. час прымо́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.