прымо́віць
‘сказаць у дадатак, дапоўніць (прымовіць што-небудзь і пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прымо́ўлю | прымо́вім | |
| прымо́віш | прымо́віце | |
| прымо́віць | прымо́вяць | |
| Прошлы час | ||
| прымо́віў | прымо́вілі | |
| прымо́віла | ||
| прымо́віла | ||
| Загадны лад | ||
| прымо́ў | прымо́ўце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прымо́віўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)