Хво́шна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Хво́шна | |
| Хво́шна | |
| Хво́шну | |
| Хво́шна | |
| Хво́шнам | |
| Хво́шне |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніхво́шч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хво́шч | хвашчы́ | |
| хвашчу́ | хвашчо́ў | |
| хвашчу́ | хвашча́м | |
| хво́шч | хвашчы́ | |
| хвашчо́м | хвашча́мі | |
| хвашчы́ | хвашча́х |
Крыніцы:
хвошчападо́бны
прыметнік, якасны
| хвошчападо́бны | хвошчападо́бная | хвошчападо́бнае | хвошчападо́бныя | |
| хвошчападо́бнага | хвошчападо́бнай хвошчападо́бнае |
хвошчападо́бнага | хвошчападо́бных | |
| хвошчападо́бнаму | хвошчападо́бнай | хвошчападо́бнаму | хвошчападо́бным | |
| хвошчападо́бны ( хвошчападо́бнага ( |
хвошчападо́бную | хвошчападо́бнае | хвошчападо́бныя ( хвошчападо́бных ( |
|
| хвошчападо́бным | хвошчападо́бнай хвошчападо́бнаю |
хвошчападо́бным | хвошчападо́бнымі | |
| хвошчападо́бным | хвошчападо́бнай | хвошчападо́бным | хвошчападо́бных | |
Крыніцы:
хво́шчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хво́шчык | хво́шчыкі | |
| хво́шчыку | хво́шчыкаў | |
| хво́шчыку | хво́шчыкам | |
| хво́шчык | хво́шчыкі | |
| хво́шчыкам | хво́шчыкамі | |
| хво́шчыку | хво́шчыках |
Крыніцы:
хво́я
‘дрэва; галінка хвойнага дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хво́я | хво́і | |
| хво́і | хво́й | |
| хво́і | хво́ям | |
| хво́ю | хво́і | |
| хво́яй хво́яю |
хво́ямі | |
| хво́і | хво́ях |
Крыніцы:
хво́я
‘ігліца’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хво́я | |
| хво́і | |
| хво́і | |
| хво́ю | |
| хво́яй хво́яю |
|
| хво́і |
Крыніцы: