хво́я

‘дрэва; галінка хвойнага дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хво́я хво́і
Р. хво́і хво́й
Д. хво́і хво́ям
В. хво́ю хво́і
Т. хво́яй
хво́яю		 хво́ямі
М. хво́і хво́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)