Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоуыэюя

славу́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
славу́та славу́цей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

славу́тасць

‘вядомы чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. славу́тасць славу́тасці
Р. славу́тасці славу́тасцей
славу́тасцяў
Д. славу́тасці славу́тасцям
В. славу́тасць славу́тасцей
славу́тасцяў
Т. славу́тасцю славу́тасцямі
М. славу́тасці славу́тасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

славу́тасць

‘слава; месца ці прадмет, выдатныя чым-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. славу́тасць славу́тасці
Р. славу́тасці славу́тасцей
славу́тасцяў
Д. славу́тасці славу́тасцям
В. славу́тасць славу́тасці
Т. славу́тасцю славу́тасцямі
М. славу́тасці славу́тасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

славу́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. славу́ты славу́тая славу́тае славу́тыя
Р. славу́тага славу́тай
славу́тае		 славу́тага славу́тых
Д. славу́таму славу́тай славу́таму славу́тым
В. славу́ты (неадуш.)
славу́тага (адуш.)		 славу́тую славу́тае славу́тыя (неадуш.)
славу́тых (адуш.)
Т. славу́тым славу́тай
славу́таю		 славу́тым славу́тымі
М. славу́тым славу́тай славу́тым славу́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

славянаве́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. славянаве́д славянаве́ды
Р. славянаве́да славянаве́даў
Д. славянаве́ду славянаве́дам
В. славянаве́да славянаве́даў
Т. славянаве́дам славянаве́дамі
М. славянаве́дзе славянаве́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

славяназна́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. славяназна́вец славяназна́ўцы
Р. славяназна́ўца славяназна́ўцаў
Д. славяназна́ўцу славяназна́ўцам
В. славяназна́ўца славяназна́ўцаў
Т. славяназна́ўцам славяназна́ўцамі
М. славяназна́ўцу славяназна́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

славяназна́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. славяназна́ўства
Р. славяназна́ўства
Д. славяназна́ўству
В. славяназна́ўства
Т. славяназна́ўствам
М. славяназна́ўстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

славяназна́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. славяназна́ўчы славяназна́ўчая славяназна́ўчае славяназна́ўчыя
Р. славяназна́ўчага славяназна́ўчай
славяназна́ўчае		 славяназна́ўчага славяназна́ўчых
Д. славяназна́ўчаму славяназна́ўчай славяназна́ўчаму славяназна́ўчым
В. славяназна́ўчы (неадуш.)
славяназна́ўчага (адуш.)		 славяназна́ўчую славяназна́ўчае славяназна́ўчыя (неадуш.)
славяназна́ўчых (адуш.)
Т. славяназна́ўчым славяназна́ўчай
славяназна́ўчаю		 славяназна́ўчым славяназна́ўчымі
М. славяназна́ўчым славяназна́ўчай славяназна́ўчым славяназна́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

славяналю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. славяналю́б славяналю́бы
Р. славяналю́ба славяналю́баў
Д. славяналю́бу славяналю́бам
В. славяналю́ба славяналю́баў
Т. славяналю́бам славяналю́бамі
М. славяналю́бе славяналю́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

славяналю́бства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. славяналю́бства
Р. славяналю́бства
Д. славяналю́бству
В. славяналю́бства
Т. славяналю́бствам
М. славяналю́бстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.