славу́тасць

‘слава; месца ці прадмет, выдатныя чым-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. славу́тасць славу́тасці
Р. славу́тасці славу́тасцей
славу́тасцяў
Д. славу́тасці славу́тасцям
В. славу́тасць славу́тасці
Т. славу́тасцю славу́тасцямі
М. славу́тасці славу́тасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)