Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

грунтава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. грунтава́нне
Р. грунтава́ння
Д. грунтава́нню
В. грунтава́нне
Т. грунтава́ннем
М. грунтава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

грунтава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грунтава́ны грунтава́ная грунтава́нае грунтава́ныя
Р. грунтава́нага грунтава́най
грунтава́нае
грунтава́нага грунтава́ных
Д. грунтава́наму грунтава́най грунтава́наму грунтава́ным
В. грунтава́ны (неадуш.)
грунтава́нага (адуш.)
грунтава́ную грунтава́нае грунтава́ныя (неадуш.)
грунтава́ных (адуш.)
Т. грунтава́ным грунтава́най
грунтава́наю
грунтава́ным грунтава́нымі
М. грунтава́ным грунтава́най грунтава́ным грунтава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

грунтава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грунтава́ны грунтава́ная грунтава́нае грунтава́ныя
Р. грунтава́нага грунтава́най
грунтава́нае
грунтава́нага грунтава́ных
Д. грунтава́наму грунтава́най грунтава́наму грунтава́ным
В. грунтава́ны (неадуш.)
грунтава́нага (адуш.)
грунтава́ную грунтава́нае грунтава́ныя (неадуш.)
грунтава́ных (адуш.)
Т. грунтава́ным грунтава́най
грунтава́наю
грунтава́ным грунтава́нымі
М. грунтава́ным грунтава́най грунтава́ным грунтава́ных

Кароткая форма: грунтава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

грунтава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. грунту́юся грунту́емся
2-я ас. грунту́ешся грунту́ецеся
3-я ас. грунту́ецца грунту́юцца
Прошлы час
м. грунтава́ўся грунтава́ліся
ж. грунтава́лася
н. грунтава́лася
Загадны лад
2-я ас. грунту́йся грунту́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час грунту́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

грунтава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. грунту́ю грунту́ем
2-я ас. грунту́еш грунту́еце
3-я ас. грунту́е грунту́юць
Прошлы час
м. грунтава́ў грунтава́лі
ж. грунтава́ла
н. грунтава́ла
Загадны лад
2-я ас. грунту́й грунту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час грунту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

грунтавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грунтавы́ грунтава́я грунтаво́е грунтавы́я
Р. грунтаво́га грунтаво́й
грунтаво́е
грунтаво́га грунтавы́х
Д. грунтаво́му грунтаво́й грунтаво́му грунтавы́м
В. грунтавы́ (неадуш.)
грунтаво́га (адуш.)
грунтаву́ю грунтаво́е грунтавы́я (неадуш.)
грунтавы́х (адуш.)
Т. грунтавы́м грунтаво́й
грунтаво́ю
грунтавы́м грунтавы́мі
М. грунтавы́м грунтаво́й грунтавы́м грунтавы́х

Іншыя варыянты: грунто́вы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

грунтазачэ́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грунтазачэ́п грунтазачэ́пы
Р. грунтазачэ́па грунтазачэ́паў
Д. грунтазачэ́пу грунтазачэ́пам
В. грунтазачэ́п грунтазачэ́пы
Т. грунтазачэ́пам грунтазачэ́памі
М. грунтазачэ́пе грунтазачэ́пах

Крыніцы: piskunou2012.

грунтазмяша́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грунтазмяша́льны грунтазмяша́льная грунтазмяша́льнае грунтазмяша́льныя
Р. грунтазмяша́льнага грунтазмяша́льнай
грунтазмяша́льнае
грунтазмяша́льнага грунтазмяша́льных
Д. грунтазмяша́льнаму грунтазмяша́льнай грунтазмяша́льнаму грунтазмяша́льным
В. грунтазмяша́льны (неадуш.)
грунтазмяша́льнага (адуш.)
грунтазмяша́льную грунтазмяша́льнае грунтазмяша́льныя (неадуш.)
грунтазмяша́льных (адуш.)
Т. грунтазмяша́льным грунтазмяша́льнай
грунтазмяша́льнаю
грунтазмяша́льным грунтазмяша́льнымі
М. грунтазмяша́льным грунтазмяша́льнай грунтазмяша́льным грунтазмяша́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

грунтазна́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. грунтазна́ўства
Р. грунтазна́ўства
Д. грунтазна́ўству
В. грунтазна́ўства
Т. грунтазна́ўствам
М. грунтазна́ўстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

грунтаме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грунтаме́р грунтаме́ры
Р. грунтаме́ра грунтаме́раў
Д. грунтаме́ру грунтаме́рам
В. грунтаме́р грунтаме́ры
Т. грунтаме́рам грунтаме́рамі
М. грунтаме́ры грунтаме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.