грунтаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
грунтаме́р | грунтаме́ры | |
грунтаме́ра | грунтаме́раў | |
грунтаме́ру | грунтаме́рам | |
грунтаме́р | грунтаме́ры | |
грунтаме́рам | грунтаме́рамі | |
грунтаме́ры | грунтаме́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)