бяссо́рамства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бяссо́рамства |
Р. |
бяссо́рамства |
Д. |
бяссо́рамству |
В. |
бяссо́рамства |
Т. |
бяссо́рамствам |
М. |
бяссо́рамстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
бясспрэ́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
бясспрэ́чна |
бясспрэ́чней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
бясспрэ́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
бясспрэ́чнасць |
Р. |
бясспрэ́чнасці |
Д. |
бясспрэ́чнасці |
В. |
бясспрэ́чнасць |
Т. |
бясспрэ́чнасцю |
М. |
бясспрэ́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бясспрэ́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бясспрэ́чны |
бясспрэ́чная |
бясспрэ́чнае |
бясспрэ́чныя |
Р. |
бясспрэ́чнага |
бясспрэ́чнай бясспрэ́чнае |
бясспрэ́чнага |
бясспрэ́чных |
Д. |
бясспрэ́чнаму |
бясспрэ́чнай |
бясспрэ́чнаму |
бясспрэ́чным |
В. |
бясспрэ́чны (неадуш.) бясспрэ́чнага (адуш.) |
бясспрэ́чную |
бясспрэ́чнае |
бясспрэ́чныя (неадуш.) бясспрэ́чных (адуш.) |
Т. |
бясспрэ́чным |
бясспрэ́чнай бясспрэ́чнаю |
бясспрэ́чным |
бясспрэ́чнымі |
М. |
бясспрэ́чным |
бясспрэ́чнай |
бясспрэ́чным |
бясспрэ́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бяссрэ́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бяссрэ́бнік |
бяссрэ́бнікі |
Р. |
бяссрэ́бніка |
бяссрэ́бнікаў |
Д. |
бяссрэ́бніку |
бяссрэ́бнікам |
В. |
бяссрэ́бніка |
бяссрэ́бнікаў |
Т. |
бяссрэ́бнікам |
бяссрэ́бнікамі |
М. |
бяссрэ́бніку |
бяссрэ́бніках |
Крыніцы:
piskunou2012.