бяссо́рамнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяссо́рамнік бяссо́рамнікі
Р. бяссо́рамніка бяссо́рамнікаў
Д. бяссо́рамніку бяссо́рамнікам
В. бяссо́рамніка бяссо́рамнікаў
Т. бяссо́рамнікам бяссо́рамнікамі
М. бяссо́рамніку бяссо́рамніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)