бяссо́рамнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бяссо́рамнік | бяссо́рамнікі | |
| бяссо́рамніка | бяссо́рамнікаў | |
| бяссо́рамніку | бяссо́рамнікам | |
| бяссо́рамніка | бяссо́рамнікаў | |
| бяссо́рамнікам | бяссо́рамнікамі | |
| бяссо́рамніку | бяссо́рамніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)