бяссрэ́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бяссрэ́бнік | бяссрэ́бнікі | |
бяссрэ́бніка | бяссрэ́бнікаў | |
бяссрэ́бніку | бяссрэ́бнікам | |
бяссрэ́бніка | бяссрэ́бнікаў | |
бяссрэ́бнікам | бяссрэ́бнікамі | |
бяссрэ́бніку | бяссрэ́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)