храміро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
храміро́вачны |
храміро́вачная |
храміро́вачнае |
храміро́вачныя |
| Р. |
храміро́вачнага |
храміро́вачнай храміро́вачнае |
храміро́вачнага |
храміро́вачных |
| Д. |
храміро́вачнаму |
храміро́вачнай |
храміро́вачнаму |
храміро́вачным |
| В. |
храміро́вачны (неадуш.) храміро́вачнага (адуш.) |
храміро́вачную |
храміро́вачнае |
храміро́вачныя (неадуш.) храміро́вачных (адуш.) |
| Т. |
храміро́вачным |
храміро́вачнай храміро́вачнаю |
храміро́вачным |
храміро́вачнымі |
| М. |
храміро́вачным |
храміро́вачнай |
храміро́вачным |
храміро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
храміро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
храміро́ўка |
| Р. |
храміро́ўкі |
| Д. |
храміро́ўцы |
| В. |
храміро́ўку |
| Т. |
храміро́ўкай храміро́ўкаю |
| М. |
храміро́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
храмі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
храмі́т |
| Р. |
храмі́ту |
| Д. |
храмі́ту |
| В. |
храмі́т |
| Т. |
храмі́там |
| М. |
храмі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
храмі́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
храмі́тавы |
храмі́тавая |
храмі́тавае |
храмі́тавыя |
| Р. |
храмі́тавага |
храмі́тавай храмі́тавае |
храмі́тавага |
храмі́тавых |
| Д. |
храмі́таваму |
храмі́тавай |
храмі́таваму |
храмі́тавым |
| В. |
храмі́тавы (неадуш.) храмі́тавага (адуш.) |
храмі́тавую |
храмі́тавае |
храмі́тавыя (неадуш.) храмі́тавых (адуш.) |
| Т. |
храмі́тавым |
храмі́тавай храмі́таваю |
храмі́тавым |
храмі́тавымі |
| М. |
храмі́тавым |
храмі́тавай |
храмі́тавым |
храмі́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
храмо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
храмо́ўнік |
храмо́ўнікі |
| Р. |
храмо́ўніка |
храмо́ўнікаў |
| Д. |
храмо́ўніку |
храмо́ўнікам |
| В. |
храмо́ўніка |
храмо́ўнікаў |
| Т. |
храмо́ўнікам |
храмо́ўнікамі |
| М. |
храмо́ўніку |
храмо́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Храмцо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Храмцо́ва |
| Р. |
Храмцо́ва |
| Д. |
Храмцо́ву |
| В. |
Храмцо́ва |
| Т. |
Храмцо́вам |
| М. |
Храмцо́ве |
Храмы́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
Храмы́я |
| Р. |
Храмы́х |
| Д. |
Храмы́м |
| В. |
Храмы́я |
| Т. |
Храмы́мі |
| М. |
Храмы́х |
хранагра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хранагра́ма |
хранагра́мы |
| Р. |
хранагра́мы |
хранагра́м |
| Д. |
хранагра́ме |
хранагра́мам |
| В. |
хранагра́му |
хранагра́мы |
| Т. |
хранагра́май хранагра́маю |
хранагра́мамі |
| М. |
хранагра́ме |
хранагра́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
хранаграфі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| хранаграфі́чна |
- |
- |