храмо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
храмо́ўнік | храмо́ўнікі | |
храмо́ўніка | храмо́ўнікаў | |
храмо́ўніку | храмо́ўнікам | |
храмо́ўніка | храмо́ўнікаў | |
храмо́ўнікам | храмо́ўнікамі | |
храмо́ўніку | храмо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)