прымітывізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымітывізу́ю |
прымітывізу́ем |
| 2-я ас. |
прымітывізу́еш |
прымітывізу́еце |
| 3-я ас. |
прымітывізу́е |
прымітывізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прымітывізава́ў |
прымітывізава́лі |
| ж. |
прымітывізава́ла |
| н. |
прымітывізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымітывізу́й |
прымітывізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прымітывізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прымітывіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прымітывіза́цыя |
| Р. |
прымітывіза́цыі |
| Д. |
прымітывіза́цыі |
| В. |
прымітывіза́цыю |
| Т. |
прымітывіза́цыяй прымітывіза́цыяю |
| М. |
прымітывіза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
прымітыві́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прымітыві́зм |
| Р. |
прымітыві́зму |
| Д. |
прымітыві́зму |
| В. |
прымітыві́зм |
| Т. |
прымітыві́змам |
| М. |
прымітыві́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прымітыві́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прымітыві́ст |
прымітыві́сты |
| Р. |
прымітыві́ста |
прымітыві́стаў |
| Д. |
прымітыві́сту |
прымітыві́стам |
| В. |
прымітыві́ста |
прымітыві́стаў |
| Т. |
прымітыві́стам |
прымітыві́стамі |
| М. |
прымітыві́сце |
прымітыві́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымітызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымітызава́ны |
прымітызава́ная |
прымітызава́нае |
прымітызава́ныя |
| Р. |
прымітызава́нага |
прымітызава́най прымітызава́нае |
прымітызава́нага |
прымітызава́ных |
| Д. |
прымітызава́наму |
прымітызава́най |
прымітызава́наму |
прымітызава́ным |
| В. |
прымітызава́ны (неадуш.) прымітызава́нага (адуш.) |
прымітызава́ную |
прымітызава́нае |
прымітызава́ныя (неадуш.) прымітызава́ных (адуш.) |
| Т. |
прымітызава́ным |
прымітызава́най прымітызава́наю |
прымітызава́ным |
прымітызава́нымі |
| М. |
прымітызава́ным |
прымітызава́най |
прымітызава́ным |
прымітызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прымітызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымітызава́ны |
прымітызава́ная |
прымітызава́нае |
прымітызава́ныя |
| Р. |
прымітызава́нага |
прымітызава́най прымітызава́нае |
прымітызава́нага |
прымітызава́ных |
| Д. |
прымітызава́наму |
прымітызава́най |
прымітызава́наму |
прымітызава́ным |
| В. |
прымітызава́ны (неадуш.) прымітызава́нага (адуш.) |
прымітызава́ную |
прымітызава́нае |
прымітызава́ныя (неадуш.) прымітызава́ных (адуш.) |
| Т. |
прымітызава́ным |
прымітызава́най прымітызава́наю |
прымітызава́ным |
прымітызава́нымі |
| М. |
прымітызава́ным |
прымітызава́най |
прымітызава́ным |
прымітызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прымітызава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прымітызу́ецца |
прымітызу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прымітызава́ўся |
прымітызава́ліся |
| ж. |
прымітызава́лася |
| н. |
прымітызава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прымітызу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прымітызава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прымітызу́ецца |
прымітызу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прымітызава́ўся |
прымітызава́ліся |
| ж. |
прымітызава́лася |
| н. |
прымітызава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прымітызава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.