прымітызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымітызава́ны прымітызава́ная прымітызава́нае прымітызава́ныя
Р. прымітызава́нага прымітызава́най
прымітызава́нае		 прымітызава́нага прымітызава́ных
Д. прымітызава́наму прымітызава́най прымітызава́наму прымітызава́ным
В. прымітызава́ны (неадуш.)
прымітызава́нага (адуш.)		 прымітызава́ную прымітызава́нае прымітызава́ныя (неадуш.)
прымітызава́ных (адуш.)
Т. прымітызава́ным прымітызава́най
прымітызава́наю		 прымітызава́ным прымітызава́нымі
М. прымітызава́ным прымітызава́най прымітызава́ным прымітызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)