манархі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
манархі́сцкі |
манархі́сцкая |
манархі́сцкае |
манархі́сцкія |
| Р. |
манархі́сцкага |
манархі́сцкай манархі́сцкае |
манархі́сцкага |
манархі́сцкіх |
| Д. |
манархі́сцкаму |
манархі́сцкай |
манархі́сцкаму |
манархі́сцкім |
| В. |
манархі́сцкі (неадуш.) манархі́сцкага (адуш.) |
манархі́сцкую |
манархі́сцкае |
манархі́сцкія (неадуш.) манархі́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
манархі́сцкім |
манархі́сцкай манархі́сцкаю |
манархі́сцкім |
манархі́сцкімі |
| М. |
манархі́сцкім |
манархі́сцкай |
манархі́сцкім |
манархі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
манархі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
манархі́чны |
манархі́чная |
манархі́чнае |
манархі́чныя |
| Р. |
манархі́чнага |
манархі́чнай манархі́чнае |
манархі́чнага |
манархі́чных |
| Д. |
манархі́чнаму |
манархі́чнай |
манархі́чнаму |
манархі́чным |
| В. |
манархі́чны (неадуш.) манархі́чнага (адуш.) |
манархі́чную |
манархі́чнае |
манархі́чныя (неадуш.) манархі́чных (адуш.) |
| Т. |
манархі́чным |
манархі́чнай манархі́чнаю |
манархі́чным |
манархі́чнымі |
| М. |
манархі́чным |
манархі́чнай |
манархі́чным |
манархі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мана́рхія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мана́рхія |
мана́рхіі |
| Р. |
мана́рхіі |
мана́рхій |
| Д. |
мана́рхіі |
мана́рхіям |
| В. |
мана́рхію |
мана́рхіі |
| Т. |
мана́рхіяй мана́рхіяю |
мана́рхіямі |
| М. |
мана́рхіі |
мана́рхіях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мана́ршы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мана́ршы |
мана́ршая |
мана́ршае |
мана́ршыя |
| Р. |
мана́ршага |
мана́ршай мана́ршае |
мана́ршага |
мана́ршых |
| Д. |
мана́ршаму |
мана́ршай |
мана́ршаму |
мана́ршым |
| В. |
мана́ршы (неадуш.) |
мана́ршую |
мана́ршае |
мана́ршыя (неадуш.) |
| Т. |
мана́ршым |
мана́ршай мана́ршаю |
мана́ршым |
мана́ршымі |
| М. |
мана́ршым |
мана́ршай |
мана́ршым |
мана́ршых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
манары́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манары́м |
манары́мы |
| Р. |
манары́ма |
манары́маў |
| Д. |
манары́му |
манары́мам |
| В. |
манары́м |
манары́мы |
| Т. |
манары́мам |
манары́мамі |
| М. |
манары́ме |
манары́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
манарэ́йка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манарэ́йка |
манарэ́йкі |
| Р. |
манарэ́йкі |
манарэ́ек |
| Д. |
манарэ́йцы |
манарэ́йкам |
| В. |
манарэ́йку |
манарэ́йкі |
| Т. |
манарэ́йкай манарэ́йкаю |
манарэ́йкамі |
| М. |
манарэ́йцы |
манарэ́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
манарэ́йкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
манарэ́йкавы |
манарэ́йкавая |
манарэ́йкавае |
манарэ́йкавыя |
| Р. |
манарэ́йкавага |
манарэ́йкавай манарэ́йкавае |
манарэ́йкавага |
манарэ́йкавых |
| Д. |
манарэ́йкаваму |
манарэ́йкавай |
манарэ́йкаваму |
манарэ́йкавым |
| В. |
манарэ́йкавы (неадуш.) манарэ́йкавага (адуш.) |
манарэ́йкавую |
манарэ́йкавае |
манарэ́йкавыя (неадуш.) манарэ́йкавых (адуш.) |
| Т. |
манарэ́йкавым |
манарэ́йкавай манарэ́йкаваю |
манарэ́йкавым |
манарэ́йкавымі |
| М. |
манарэ́йкавым |
манарэ́йкавай |
манарэ́йкавым |
манарэ́йкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Манасе́ева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Манасе́ева |
| Р. |
Манасе́ева |
| Д. |
Манасе́еву |
| В. |
Манасе́ева |
| Т. |
Манасе́евам |
| М. |
Манасе́еве |
мана́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мана́скі |
мана́ская |
мана́скае |
мана́скія |
| Р. |
мана́скага |
мана́скай мана́скае |
мана́скага |
мана́скіх |
| Д. |
мана́скаму |
мана́скай |
мана́скаму |
мана́скім |
| В. |
мана́скі (неадуш.) мана́скага (адуш.) |
мана́скую |
мана́скае |
мана́скія (неадуш.) мана́скіх (адуш.) |
| Т. |
мана́скім |
мана́скай мана́скаю |
мана́скім |
мана́скімі |
| М. |
мана́скім |
мана́скай |
мана́скім |
мана́скіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
манаско́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манаско́п |
манаско́пы |
| Р. |
манаско́па |
манаско́паў |
| Д. |
манаско́пу |
манаско́пам |
| В. |
манаско́п |
манаско́пы |
| Т. |
манаско́пам |
манаско́памі |
| М. |
манаско́пе |
манаско́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.