манары́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
манары́м | манары́мы | |
манары́ма | манары́маў | |
манары́му | манары́мам | |
манары́м | манары́мы | |
манары́мам | манары́мамі | |
манары́ме | манары́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)