Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыме́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
прыме́тна	прыме́тней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

прыме́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

прыме́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыме́тнікавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыме́тнікавы	прыме́тнікавая	прыме́тнікавае	прыме́тнікавыя
Р.	прыме́тнікавага	прыме́тнікавай прыме́тнікавае	прыме́тнікавага	прыме́тнікавых
Д.	прыме́тнікаваму	прыме́тнікавай	прыме́тнікаваму	прыме́тнікавым
В.	прыме́тнікавы (неадуш.) прыме́тнікавага (адуш.)	прыме́тнікавую	прыме́тнікавае	прыме́тнікавыя (неадуш.) прыме́тнікавых (адуш.)
Т.	прыме́тнікавым	прыме́тнікавай прыме́тнікаваю	прыме́тнікавым	прыме́тнікавымі
М.	прыме́тнікавым	прыме́тнікавай	прыме́тнікавым	прыме́тнікавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыме́тны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыме́тны	прыме́тная	прыме́тнае	прыме́тныя
Р.	прыме́тнага	прыме́тнай прыме́тнае	прыме́тнага	прыме́тных
Д.	прыме́тнаму	прыме́тнай	прыме́тнаму	прыме́тным
В.	прыме́тны (неадуш.) прыме́тнага (адуш.)	прыме́тную	прыме́тнае	прыме́тныя (неадуш.) прыме́тных (адуш.)
Т.	прыме́тным	прыме́тнай прыме́тнаю	прыме́тным	прыме́тнымі
М.	прыме́тным	прыме́тнай	прыме́тным	прыме́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыме́цены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыме́цены	прыме́ценая	прыме́ценае	прыме́ценыя
Р.	прыме́ценага	прыме́ценай прыме́ценае	прыме́ценага	прыме́ценых
Д.	прыме́ценаму	прыме́ценай	прыме́ценаму	прыме́ценым
В.	прыме́цены (неадуш.) прыме́ценага (адуш.)	прыме́ценую	прыме́ценае	прыме́ценыя (неадуш.) прыме́ценых (адуш.)
Т.	прыме́ценым	прыме́ценай прыме́ценаю	прыме́ценым	прыме́ценымі
М.	прыме́ценым	прыме́ценай	прыме́ценым	прыме́ценых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыме́цены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыме́цены	прыме́ценая	прыме́ценае	прыме́ценыя
Р.	прыме́ценага	прыме́ценай прыме́ценае	прыме́ценага	прыме́ценых
Д.	прыме́ценаму	прыме́ценай	прыме́ценаму	прыме́ценым
В.	прыме́цены (неадуш.) прыме́ценага (адуш.)	прыме́ценую	прыме́ценае	прыме́ценыя (неадуш.) прыме́ценых (адуш.)
Т.	прыме́ценым	прыме́ценай прыме́ценаю	прыме́ценым	прыме́ценымі
М.	прыме́ценым	прыме́ценай	прыме́ценым	прыме́ценых

Кароткая форма: прыме́цена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыме́цінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

прыме́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

прыме́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum