прыме́цінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прыме́цінка | прыме́цінкі | |
| прыме́цінкі | прыме́цінак | |
| прыме́цінцы | прыме́цінкам | |
| прыме́цінку | прыме́цінкі | |
| прыме́цінкай прыме́цінкаю |
прыме́цінкамі | |
| прыме́цінцы | прыме́цінках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)