Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдезйклмнопрстфш-

герцы́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. герцы́нскі герцы́нская герцы́нскае герцы́нскія
Р. герцы́нскага герцы́нскай
герцы́нскае		 герцы́нскага герцы́нскіх
Д. герцы́нскаму герцы́нскай герцы́нскаму герцы́нскім
В. герцы́нскі (неадуш.)
герцы́нскага (адуш.)		 герцы́нскую герцы́нскае герцы́нскія (неадуш.)
герцы́нскіх (адуш.)
Т. герцы́нскім герцы́нскай
герцы́нскаю		 герцы́нскім герцы́нскімі
М. герцы́нскім герцы́нскай герцы́нскім герцы́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ге́рцэнаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ге́рцэнаўскі ге́рцэнаўская ге́рцэнаўскае ге́рцэнаўскія
Р. ге́рцэнаўскага ге́рцэнаўскай
ге́рцэнаўскае		 ге́рцэнаўскага ге́рцэнаўскіх
Д. ге́рцэнаўскаму ге́рцэнаўскай ге́рцэнаўскаму ге́рцэнаўскім
В. ге́рцэнаўскі (неадуш.)
ге́рцэнаўскага (адуш.)		 ге́рцэнаўскую ге́рцэнаўскае ге́рцэнаўскія (неадуш.)
ге́рцэнаўскіх (адуш.)
Т. ге́рцэнаўскім ге́рцэнаўскай
ге́рцэнаўскаю		 ге́рцэнаўскім ге́рцэнаўскімі
М. ге́рцэнаўскім ге́рцэнаўскай ге́рцэнаўскім ге́рцэнаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Герча́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Герча́ны
Р. Герча́н
Герча́наў
Д. Герча́нам
В. Герча́ны
Т. Герча́намі
М. Герча́нах

ге́ршкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ге́ршкі
Р. ге́ршкаў
Д. ге́ршкам
В. ге́ршкі
Т. ге́ршкамі
М. ге́ршках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

герылья́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. герылья́с герылья́сы
Р. герылья́са герылья́саў
Д. герылья́су герылья́сам
В. герылья́са герылья́саў
Т. герылья́сам герылья́самі
М. герылья́се герылья́сах

Крыніцы: piskunou2012.

Ге́рынг

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ге́рынг
Р. Ге́рынга
Д. Ге́рынгу
В. Ге́рынга
Т. Ге́рынгам
М. Ге́рынгу

герыя́тр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. герыя́тр герыя́тры
Р. герыя́тра герыя́траў
Д. герыя́тру герыя́трам
В. герыя́тра герыя́траў
Т. герыя́трам герыя́трамі
М. герыя́тру герыя́трах

Крыніцы: piskunou2012.

герыятры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. герыятры́чны герыятры́чная герыятры́чнае герыятры́чныя
Р. герыятры́чнага герыятры́чнай
герыятры́чнае		 герыятры́чнага герыятры́чных
Д. герыятры́чнаму герыятры́чнай герыятры́чнаму герыятры́чным
В. герыятры́чны (неадуш.)
герыятры́чнага (адуш.)		 герыятры́чную герыятры́чнае герыятры́чныя (неадуш.)
герыятры́чных (адуш.)
Т. герыятры́чным герыятры́чнай
герыятры́чнаю		 герыятры́чным герыятры́чнымі
М. герыятры́чным герыятры́чнай герыятры́чным герыятры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

герыятры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. герыятры́я
Р. герыятры́і
Д. герыятры́і
В. герыятры́ю
Т. герыятры́яй
герыятры́яю
М. герыятры́і

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

герэфо́рд

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. герэфо́рд герэфо́рды
Р. герэфо́рда герэфо́рдаў
Д. герэфо́рду герэфо́рдам
В. герэфо́рда герэфо́рдаў
Т. герэфо́рдам герэфо́рдамі
М. герэфо́рдзе герэфо́рдах

Крыніцы: piskunou2012.