цэментава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цэменту́ю |
цэменту́ем |
| 2-я ас. |
цэменту́еш |
цэменту́еце |
| 3-я ас. |
цэменту́е |
цэменту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
цэментава́ў |
цэментава́лі |
| ж. |
цэментава́ла |
| н. |
цэментава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
цэменту́й |
цэменту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
цэментава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цэме́нтава-бето́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цэме́нтава-бето́нны |
цэме́нтава-бето́нная |
цэме́нтава-бето́ннае |
цэме́нтава-бето́нныя |
| Р. |
цэме́нтава-бето́ннага |
цэме́нтава-бето́ннай цэме́нтава-бето́ннае |
цэме́нтава-бето́ннага |
цэме́нтава-бето́нных |
| Д. |
цэме́нтава-бето́ннаму |
цэме́нтава-бето́ннай |
цэме́нтава-бето́ннаму |
цэме́нтава-бето́нным |
| В. |
цэме́нтава-бето́нны (неадуш.) |
цэме́нтава-бето́нную |
цэме́нтава-бето́ннае |
цэме́нтава-бето́нныя (неадуш.) |
| Т. |
цэме́нтава-бето́нным |
цэме́нтава-бето́ннай цэме́нтава-бето́ннаю |
цэме́нтава-бето́нным |
цэме́нтава-бето́ннымі |
| М. |
цэме́нтава-бето́нным |
цэме́нтава-бето́ннай |
цэме́нтава-бето́нным |
цэме́нтава-бето́нных |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
цэментаво́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цэментаво́з |
цэментаво́зы |
| Р. |
цэментаво́за |
цэментаво́заў |
| Д. |
цэментаво́зу |
цэментаво́зам |
| В. |
цэментаво́з |
цэментаво́зы |
| Т. |
цэментаво́зам |
цэментаво́замі |
| М. |
цэментаво́зе |
цэментаво́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
цэме́нтавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цэме́нтавы |
цэме́нтавая |
цэме́нтавае |
цэме́нтавыя |
| Р. |
цэме́нтавага |
цэме́нтавай цэме́нтавае |
цэме́нтавага |
цэме́нтавых |
| Д. |
цэме́нтаваму |
цэме́нтавай |
цэме́нтаваму |
цэме́нтавым |
| В. |
цэме́нтавы (неадуш.) цэме́нтавага (адуш.) |
цэме́нтавую |
цэме́нтавае |
цэме́нтавыя (неадуш.) цэме́нтавых (адуш.) |
| Т. |
цэме́нтавым |
цэме́нтавай цэме́нтаваю |
цэме́нтавым |
цэме́нтавымі |
| М. |
цэме́нтавым |
цэме́нтавай |
цэме́нтавым |
цэме́нтавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цэментацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цэментацы́йны |
цэментацы́йная |
цэментацы́йнае |
цэментацы́йныя |
| Р. |
цэментацы́йнага |
цэментацы́йнай цэментацы́йнае |
цэментацы́йнага |
цэментацы́йных |
| Д. |
цэментацы́йнаму |
цэментацы́йнай |
цэментацы́йнаму |
цэментацы́йным |
| В. |
цэментацы́йны (неадуш.) цэментацы́йнага (адуш.) |
цэментацы́йную |
цэментацы́йнае |
цэментацы́йныя (неадуш.) цэментацы́йных (адуш.) |
| Т. |
цэментацы́йным |
цэментацы́йнай цэментацы́йнаю |
цэментацы́йным |
цэментацы́йнымі |
| М. |
цэментацы́йным |
цэментацы́йнай |
цэментацы́йным |
цэментацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цэмента́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цэмента́цыя |
| Р. |
цэмента́цыі |
| Д. |
цэмента́цыі |
| В. |
цэмента́цыю |
| Т. |
цэмента́цыяй цэмента́цыяю |
| М. |
цэмента́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цэме́нтнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цэме́нтнік |
цэме́нтнікі |
| Р. |
цэме́нтніка |
цэме́нтнікаў |
| Д. |
цэме́нтніку |
цэме́нтнікам |
| В. |
цэме́нтніка |
цэме́нтнікаў |
| Т. |
цэме́нтнікам |
цэме́нтнікамі |
| М. |
цэме́нтніку |
цэме́нтніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.