Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

пракава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пракава́ны пракава́ная пракава́нае пракава́ныя
Р. пракава́нага пракава́най
пракава́нае		 пракава́нага пракава́ных
Д. пракава́наму пракава́най пракава́наму пракава́ным
В. пракава́ны (неадуш.)
пракава́нага (адуш.)		 пракава́ную пракава́нае пракава́ныя (неадуш.)
пракава́ных (адуш.)
Т. пракава́ным пракава́най
пракава́наю		 пракава́ным пракава́нымі
М. пракава́ным пракава́най пракава́ным пракава́ных

Кароткая форма: пракава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

пракава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракую́ пракуё́м
2-я ас. пракуе́ш пракуяце́
3-я ас. пракуе́ пракую́ць
Прошлы час
м. пракава́ў пракава́лі
ж. пракава́ла
н. пракава́ла
Загадны лад
2-я ас. праку́й праку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пракаве́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пракаве́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

пракаве́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пракаве́тнасць
Р. пракаве́тнасці
Д. пракаве́тнасці
В. пракаве́тнасць
Т. пракаве́тнасцю
М. пракаве́тнасці

Крыніцы: piskunou2012.

пракаве́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пракаве́тнік пракаве́тнікі
Р. пракаве́тніка пракаве́тнікаў
Д. пракаве́тніку пракаве́тнікам
В. пракаве́тніка пракаве́тнікаў
Т. пракаве́тнікам пракаве́тнікамі
М. пракаве́тніку пракаве́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

пракаве́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пракаве́тны пракаве́тная пракаве́тнае пракаве́тныя
Р. пракаве́тнага пракаве́тнай
пракаве́тнае		 пракаве́тнага пракаве́тных
Д. пракаве́тнаму пракаве́тнай пракаве́тнаму пракаве́тным
В. пракаве́тны (неадуш.)
пракаве́тнага (адуш.)		 пракаве́тную пракаве́тнае пракаве́тныя (неадуш.)
пракаве́тных (адуш.)
Т. пракаве́тным пракаве́тнай
пракаве́тнаю		 пракаве́тным пракаве́тнымі
М. пракаве́тным пракаве́тнай пракаве́тным пракаве́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

пракаве́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пракаве́чнасць
Р. пракаве́чнасці
Д. пракаве́чнасці
В. пракаве́чнасць
Т. пракаве́чнасцю
М. пракаве́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

пракаве́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пракаве́чны пракаве́чная пракаве́чнае пракаве́чныя
Р. пракаве́чнага пракаве́чнай
пракаве́чнае		 пракаве́чнага пракаве́чных
Д. пракаве́чнаму пракаве́чнай пракаве́чнаму пракаве́чным
В. пракаве́чны (неадуш.)
пракаве́чнага (адуш.)		 пракаве́чную пракаве́чнае пракаве́чныя (неадуш.)
пракаве́чных (адуш.)
Т. пракаве́чным пракаве́чнай
пракаве́чнаю		 пракаве́чным пракаве́чнымі
М. пракаве́чным пракаве́чнай пракаве́чным пракаве́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

пракажо́ная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. пракажо́ная пракажо́ныя
Р. пракажо́най пракажо́ных
Д. пракажо́най пракажо́ным
В. пракажо́ную пракажо́ных
Т. пракажо́най
пракажо́наю		 пракажо́нымі
М. пракажо́най пракажо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пракажо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пракажо́ны пракажо́ная пракажо́нае пракажо́ныя
Р. пракажо́нага пракажо́най
пракажо́нае		 пракажо́нага пракажо́ных
Д. пракажо́наму пракажо́най пракажо́наму пракажо́ным
В. пракажо́ны (неадуш.)
пракажо́нага (адуш.)		 пракажо́ную пракажо́нае пракажо́ныя (неадуш.)
пракажо́ных (адуш.)
Т. пракажо́ным пракажо́най
пракажо́наю		 пракажо́ным пракажо́нымі
М. пракажо́ным пракажо́най пракажо́ным пракажо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.