пракаве́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пракаве́тнік пракаве́тнікі
Р. пракаве́тніка пракаве́тнікаў
Д. пракаве́тніку пракаве́тнікам
В. пракаве́тніка пракаве́тнікаў
Т. пракаве́тнікам пракаве́тнікамі
М. пракаве́тніку пракаве́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)