Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авеёілмноруя

ску́рчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ску́рчванне
Р. ску́рчвання
Д. ску́рчванню
В. ску́рчванне
Т. ску́рчваннем
М. ску́рчванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ску́рчвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ску́рчваюся ску́рчваемся
2-я ас. ску́рчваешся ску́рчваецеся
3-я ас. ску́рчваецца ску́рчваюцца
Прошлы час
м. ску́рчваўся ску́рчваліся
ж. ску́рчвалася
н. ску́рчвалася
Загадны лад
2-я ас. ску́рчвайся ску́рчвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ску́рчваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ску́рчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ску́рчваю ску́рчваем
2-я ас. ску́рчваеш ску́рчваеце
3-я ас. ску́рчвае ску́рчваюць
Прошлы час
м. ску́рчваў ску́рчвалі
ж. ску́рчвала
н. ску́рчвала
Загадны лад
2-я ас. ску́рчвай ску́рчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ску́рчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ску́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ску́рчуся ску́рчымся
2-я ас. ску́рчышся ску́рчыцеся
3-я ас. ску́рчыцца ску́рчацца
Прошлы час
м. ску́рчыўся ску́рчыліся
ж. ску́рчылася
н. ску́рчылася
Дзеепрыслоўе
прош. час ску́рчыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ску́рчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ску́рчу ску́рчым
2-я ас. ску́рчыш ску́рчыце
3-я ас. ску́рчыць ску́рчаць
Прошлы час
м. ску́рчыў ску́рчылі
ж. ску́рчыла
н. ску́рчыла
Загадны лад
2-я ас. ску́рчы ску́рчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час ску́рчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скурыстакры́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скурыстакры́лы скурыстакры́лая скурыстакры́лае скурыстакры́лыя
Р. скурыстакры́лага скурыстакры́лай
скурыстакры́лае		 скурыстакры́лага скурыстакры́лых
Д. скурыстакры́ламу скурыстакры́лай скурыстакры́ламу скурыстакры́лым
В. скурыстакры́лы (неадуш.)
скурыстакры́лага (адуш.)		 скурыстакры́лую скурыстакры́лае скурыстакры́лыя (неадуш.)
скурыстакры́лых (адуш.)
Т. скурыстакры́лым скурыстакры́лай
скурыстакры́лаю		 скурыстакры́лым скурыстакры́лымі
М. скурыстакры́лым скурыстакры́лай скурыстакры́лым скурыстакры́лых

Крыніцы: piskunou2012.

скурыстакры́лыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. скурыстакры́лыя
Р. скурыстакры́лых
Д. скурыстакры́лым
В. скурыстакры́лых
Т. скурыстакры́лымі
М. скурыстакры́лых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ску́рыстасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ску́рыстасць
Р. ску́рыстасці
Д. ску́рыстасці
В. ску́рыстасць
Т. ску́рыстасцю
М. ску́рыстасці

Крыніцы: piskunou2012.

ску́рысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ску́рысты ску́рыстая ску́рыстае ску́рыстыя
Р. ску́рыстага ску́рыстай
ску́рыстае		 ску́рыстага ску́рыстых
Д. ску́рыстаму ску́рыстай ску́рыстаму ску́рыстым
В. ску́рысты (неадуш.)
ску́рыстага (адуш.)		 ску́рыстую ску́рыстае ску́рыстыя (неадуш.)
ску́рыстых (адуш.)
Т. ску́рыстым ску́рыстай
ску́рыстаю		 ску́рыстым ску́рыстымі
М. ску́рыстым ску́рыстай ску́рыстым ску́рыстых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

скуры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ску́рыцца ску́рацца
Прошлы час
м. скуры́ўся скуры́ліся
ж. скуры́лася
н. скуры́лася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.