Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзклмнпрстўфхцшю

юрке́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрке́віцкі юрке́віцкая юрке́віцкае юрке́віцкія
Р. юрке́віцкага юрке́віцкай
юрке́віцкае		 юрке́віцкага юрке́віцкіх
Д. юрке́віцкаму юрке́віцкай юрке́віцкаму юрке́віцкім
В. юрке́віцкі (неадуш.)
юрке́віцкага (адуш.)		 юрке́віцкую юрке́віцкае юрке́віцкія (неадуш.)
юрке́віцкіх (адуш.)
Т. юрке́віцкім юрке́віцкай
юрке́віцкаю		 юрке́віцкім юрке́віцкімі
М. юрке́віцкім юрке́віцкай юрке́віцкім юрке́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Юрке́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Юрке́вічы
Р. Юрке́віч
Юрке́вічаў
Д. Юрке́вічам
В. Юрке́вічы
Т. Юрке́вічамі
М. Юрке́вічах

ю́ркі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ю́ркі ю́ркая ю́ркае ю́ркія
Р. ю́ркага ю́ркай
ю́ркае		 ю́ркага ю́ркіх
Д. ю́ркаму ю́ркай ю́ркаму ю́ркім
В. ю́ркі (неадуш.)
ю́ркага (адуш.)		 ю́ркую ю́ркае ю́ркія (неадуш.)
ю́ркіх (адуш.)
Т. ю́ркім ю́ркай
ю́ркаю		 ю́ркім ю́ркімі
М. ю́ркім ю́ркай ю́ркім ю́ркіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Юркі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Юркі́
Р. Юрко́ў
Д. Юрка́м
В. Юркі́
Т. Юрка́мі
М. Юрка́х

ю́ркнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ю́ркну ю́ркнем
2-я ас. ю́ркнеш ю́ркнеце
3-я ас. ю́ркне ю́ркнуць
Прошлы час
м. ю́ркнуў ю́ркнулі
ж. ю́ркнула
н. ю́ркнула
Загадны лад
2-я ас. ю́ркні ю́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ю́ркнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Юрко́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Юрко́вічы
Р. Юрко́віч
Юрко́вічаў
Д. Юрко́вічам
В. Юрко́вічы
Т. Юрко́вічамі
М. Юрко́вічах

Юрко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Юрко́ўшчына
Р. Юрко́ўшчыны
Д. Юрко́ўшчыне
В. Юрко́ўшчыну
Т. Юрко́ўшчынай
Юрко́ўшчынаю
М. Юрко́ўшчыне

юрлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
юрлі́ва юрлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

юрлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. юрлі́васць
Р. юрлі́васці
Д. юрлі́васці
В. юрлі́васць
Т. юрлі́васцю
М. юрлі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юрлі́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юрлі́вец юрлі́ўцы
Р. юрлі́ўца юрлі́ўцаў
Д. юрлі́ўцу юрлі́ўцам
В. юрлі́ўца юрлі́ўцаў
Т. юрлі́ўцам юрлі́ўцамі
М. юрлі́ўцу юрлі́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.