Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
гдёжзклнрсц

бязглу́здасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бязглу́здасць
Р. бязглу́здасці
Д. бязглу́здасці
В. бязглу́здасць
Т. бязглу́здасцю
М. бязглу́здасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бязглу́здзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бязглу́здзе
Р. бязглу́здзя
Д. бязглу́здзю
В. бязглу́здзе
Т. бязглу́здзем
М. бязглу́здзі

Крыніцы: piskunou2012.

бязглу́здзіца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. бязглу́здзіца
Р. бязглу́здзіцы
Д. бязглу́здзіцы
В. бязглу́здзіцу
Т. бязглу́здзіцай
бязглу́здзіцаю
М. бязглу́здзіцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бязглу́здзіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бязглу́зджуся бязглу́здзімся
2-я ас. бязглу́здзішся бязглу́здзіцеся
3-я ас. бязглу́здзіцца бязглу́здзяцца
Прошлы час
м. бязглу́здзіўся бязглу́здзіліся
ж. бязглу́здзілася
н. бязглу́здзілася
Загадны лад
2-я ас. бязглу́здзіся бязглу́здзіцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час бязглу́здзячыся

Крыніцы: piskunou2012.

бязглу́здзіць

‘быць або прыкідвацца дурным, неразумным; пазбаўляць каго-небудзь розуму’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бязглу́зджу бязглу́здзім
2-я ас. бязглу́здзіш бязглу́здзіце
3-я ас. бязглу́здзіць бязглу́здзяць
Прошлы час
м. бязглу́здзіў бязглу́здзілі
ж. бязглу́здзіла
н. бязглу́здзіла
Загадны лад
2-я ас. бязглу́здзі бязглу́здзіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бязглу́здзячы

Крыніцы: piskunou2012.

бязглу́зды

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязглу́зды бязглу́здая бязглу́здае бязглу́здыя
Р. бязглу́здага бязглу́здай
бязглу́здае		 бязглу́здага бязглу́здых
Д. бязглу́здаму бязглу́здай бязглу́здаму бязглу́здым
В. бязглу́зды (неадуш.)
бязглу́здага (адуш.)		 бязглу́здую бязглу́здае бязглу́здыя (неадуш.)
бязглу́здых (адуш.)
Т. бязглу́здым бязглу́здай
бязглу́здаю		 бязглу́здым бязглу́здымі
М. бязглу́здым бязглу́здай бязглу́здым бязглу́здых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

бязглу́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бязглу́знік бязглу́знікі
Р. бязглу́зніка бязглу́знікаў
Д. бязглу́зніку бязглу́знікам
В. бязглу́зніка бязглу́знікаў
Т. бязглу́знікам бязглу́знікамі
М. бязглу́зніку бязглу́зніках

Крыніцы: piskunou2012.

бязгне́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бязгне́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

бязгне́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязгне́ўны бязгне́ўная бязгне́ўнае бязгне́ўныя
Р. бязгне́ўнага бязгне́ўнай
бязгне́ўнае		 бязгне́ўнага бязгне́ўных
Д. бязгне́ўнаму бязгне́ўнай бязгне́ўнаму бязгне́ўным
В. бязгне́ўны (неадуш.)
бязгне́ўнага (адуш.)		 бязгне́ўную бязгне́ўнае бязгне́ўныя (неадуш.)
бязгне́ўных (адуш.)
Т. бязгне́ўным бязгне́ўнай
бязгне́ўнаю		 бязгне́ўным бязгне́ўнымі
М. бязгне́ўным бязгне́ўнай бязгне́ўным бязгне́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

бязгно́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязгно́йны бязгно́йная бязгно́йнае бязгно́йныя
Р. бязгно́йнага бязгно́йнай
бязгно́йнае		 бязгно́йнага бязгно́йных
Д. бязгно́йнаму бязгно́йнай бязгно́йнаму бязгно́йным
В. бязгно́йны (неадуш.)
бязгно́йнага (адуш.)		 бязгно́йную бязгно́йнае бязгно́йныя (неадуш.)
бязгно́йных (адуш.)
Т. бязгно́йным бязгно́йнай
бязгно́йнаю		 бязгно́йным бязгно́йнымі
М. бязгно́йным бязгно́йнай бязгно́йным бязгно́йных

Крыніцы: piskunou2012.