іглападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іглападо́бны |
іглападо́бная |
іглападо́бнае |
іглападо́бныя |
Р. |
іглападо́бнага |
іглападо́бнай іглападо́бнае |
іглападо́бнага |
іглападо́бных |
Д. |
іглападо́бнаму |
іглападо́бнай |
іглападо́бнаму |
іглападо́бным |
В. |
іглападо́бны (неадуш.) іглападо́бнага (адуш.) |
іглападо́бную |
іглападо́бнае |
іглападо́бныя (неадуш.) іглападо́бных (адуш.) |
Т. |
іглападо́бным |
іглападо́бнай іглападо́бнаю |
іглападо́бным |
іглападо́бнымі |
М. |
іглападо́бным |
іглападо́бнай |
іглападо́бным |
іглападо́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ігласку́рыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
ігласку́рыя |
Р. |
ігласку́рых |
Д. |
ігласку́рым |
В. |
ігласку́рых |
Т. |
ігласку́рымі |
М. |
ігласку́рых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іглі́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іглі́нка |
іглі́нкі |
Р. |
іглі́нкі |
іглі́нак |
Д. |
іглі́нцы |
іглі́нкам |
В. |
іглі́нку |
іглі́нкі |
Т. |
іглі́нкай іглі́нкаю |
іглі́нкамі |
М. |
іглі́нцы |
іглі́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
іглі́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іглі́сты |
іглі́стая |
іглі́стае |
іглі́стыя |
Р. |
іглі́стага |
іглі́стай іглі́стае |
іглі́стага |
іглі́стых |
Д. |
іглі́стаму |
іглі́стай |
іглі́стаму |
іглі́стым |
В. |
іглі́сты (неадуш.) іглі́стага (адуш.) |
іглі́стую |
іглі́стае |
іглі́стыя (неадуш.) іглі́стых (адуш.) |
Т. |
іглі́стым |
іглі́стай іглі́стаю |
іглі́стым |
іглі́стымі |
М. |
іглі́стым |
іглі́стай |
іглі́стым |
іглі́стых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
іглі́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
іглі́ца |
Р. |
іглі́цы |
Д. |
іглі́цы |
В. |
іглі́цу |
Т. |
іглі́цай іглі́цаю |
М. |
іглі́цы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Іглі́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Іглі́ца |
Р. |
Іглі́цы |
Д. |
Іглі́цы |
В. |
Іглі́цу |
Т. |
Іглі́цай Іглі́цаю |
М. |
Іглі́цы |
іглі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іглі́чны |
іглі́чная |
іглі́чнае |
іглі́чныя |
Р. |
іглі́чнага |
іглі́чнай іглі́чнае |
іглі́чнага |
іглі́чных |
Д. |
іглі́чнаму |
іглі́чнай |
іглі́чнаму |
іглі́чным |
В. |
іглі́чны (неадуш.) іглі́чнага (адуш.) |
іглі́чную |
іглі́чнае |
іглі́чныя (неадуш.) іглі́чных (адуш.) |
Т. |
іглі́чным |
іглі́чнай іглі́чнаю |
іглі́чным |
іглі́чнымі |
М. |
іглі́чным |
іглі́чнай |
іглі́чным |
іглі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іглі́чыць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
іглі́чу |
іглі́чым |
2-я ас. |
іглі́чыш |
іглі́чыце |
3-я ас. |
іглі́чыць |
іглі́чаць |
Прошлы час |
м. |
іглі́чыў |
іглі́чылі |
ж. |
іглі́чыла |
н. |
іглі́чыла |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.