ігласку́рыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ігласку́рыя
Р. ігласку́рых
Д. ігласку́рым
В. ігласку́рых
Т. ігласку́рымі
М. ігласку́рых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)