ігігі́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ігігі́канне | |
| ігігі́кання | |
| ігігі́канню | |
| ігігі́канне | |
| ігігі́каннем | |
| ігігі́канні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэнніігігі́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ігігі́каю | ігігі́каем | |
| ігігі́каеш | ігігі́каеце | |
| ігігі́кае | ігігі́каюць | |
| Прошлы час | ||
| ігігі́каў | ігігі́калі | |
| ігігі́кала | ||
| ігігі́кала | ||
| Загадны лад | ||
| ігігі́кай | ігігі́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ігігі́каючы | ||
Крыніцы: