Verbum

анлайнавы слоўнік

язваўтвара́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	язваўтвара́льны	язваўтвара́льная	язваўтвара́льнае	язваўтвара́льныя
Р.	язваўтвара́льнага	язваўтвара́льнай язваўтвара́льнае	язваўтвара́льнага	язваўтвара́льных
Д.	язваўтвара́льнаму	язваўтвара́льнай	язваўтвара́льнаму	язваўтвара́льным
В.	язваўтвара́льны (неадуш.) язваўтвара́льнага (адуш.)	язваўтвара́льную	язваўтвара́льнае	язваўтвара́льныя (неадуш.) язваўтвара́льных (адуш.)
Т.	язваўтвара́льным	язваўтвара́льнай язваўтвара́льнаю	язваўтвара́льным	язваўтвара́льнымі
М.	язваўтвара́льным	язваўтвара́льнай	язваўтвара́льным	язваўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

я́звачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

я́звеннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

я́звенніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Я́звін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

я́звіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Я́звіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Я́звінкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Я́звінцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Я́звіны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы