я́звеннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. я́звеннік я́звеннікі
Р. я́звенніка я́звеннікаў
Д. я́звенніку я́звеннікам
В. я́звенніка я́звеннікаў
Т. я́звеннікам я́звеннікамі
М. я́звенніку я́звенніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)