я́звенніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| я́звенніца | я́звенніцы | |
| я́звенніцы | я́звенніц | |
| я́звенніцы | я́звенніцам | |
| я́звенніцу | я́звенніц | |
| я́звенніцай я́звенніцаю |
я́звенніцамі | |
| я́звенніцы | я́звенніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)