я́звенніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. я́звенніца я́звенніцы
Р. я́звенніцы я́звенніц
Д. я́звенніцы я́звенніцам
В. я́звенніцу я́звенніц
Т. я́звенніцай
я́звенніцаю
я́звенніцамі
М. я́звенніцы я́звенніцах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)