Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
бвгжклмнпрсўхцч

цярно́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цярно́ўнік
Р. цярно́ўніку
Д. цярно́ўніку
В. цярно́ўнік
Т. цярно́ўнікам
М. цярно́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цярну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цярну́ся цярнё́мся
2-я ас. цярне́шся церняце́ся
3-я ас. цярне́цца цярну́цца
Прошлы час
м. цярну́ўся цярну́ліся
ж. цярну́лася
н. цярну́лася
Загадны лад
2-я ас. цярні́ся цярні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час цярну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цярну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цярну́ цярнё́м
2-я ас. цярне́ш церняце́
3-я ас. цярне́ цярну́ць
Прошлы час
м. цярну́ў цярну́лі
ж. цярну́ла
н. цярну́ла
Загадны лад
2-я ас. цярні́ цярні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час цярну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цярпе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цярпе́нне
Р. цярпе́ння
Д. цярпе́нню
В. цярпе́нне
Т. цярпе́ннем
М. цярпе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цярпе́цца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цярпі́цца
церпі́цца		 -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. цярпе́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цярпе́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цярплю́ цярпі́м
2-я ас. цярпі́ш церпіце́
3-я ас. цярпі́ць цярпя́ць
Прошлы час
м. цярпе́ў цярпе́лі
ж. цярпе́ла
н. цярпе́ла
Загадны лад
2-я ас. цярпі́ цярпі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час це́рпячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цярпі́ма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
цярпі́ма цярпі́мей найцярпі́мей

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цярпі́масць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. цярпі́масць
Р. цярпі́масці
Д. цярпі́масці
В. цярпі́масць
Т. цярпі́масцю
М. цярпі́масці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цярпі́мы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цярпі́мы цярпі́мая цярпі́мае цярпі́мыя
Р. цярпі́мага цярпі́май
цярпі́мае		 цярпі́мага цярпі́мых
Д. цярпі́маму цярпі́май цярпі́маму цярпі́мым
В. цярпі́мы (неадуш.)
цярпі́мага (адуш.)		 цярпі́мую цярпі́мае цярпі́мыя (неадуш.)
цярпі́мых (адуш.)
Т. цярпі́мым цярпі́май
цярпі́маю		 цярпі́мым цярпі́мымі
М. цярпі́мым цярпі́май цярпі́мым цярпі́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цярплі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
цярплі́ва цярплі́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.