Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

хмялі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

хмялі́сты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хмялі́сты	хмялі́стая	хмялі́стае	хмялі́стыя
Р.	хмялі́стага	хмялі́стай хмялі́стае	хмялі́стага	хмялі́стых
Д.	хмялі́стаму	хмялі́стай	хмялі́стаму	хмялі́стым
В.	хмялі́сты (неадуш.) хмялі́стага (адуш.)	хмялі́стую	хмялі́стае	хмялі́стыя (неадуш.) хмялі́стых (адуш.)
Т.	хмялі́стым	хмялі́стай хмялі́стаю	хмялі́стым	хмялі́стымі
М.	хмялі́стым	хмялі́стай	хмялі́стым	хмялі́стых

Крыніцы: piskunou2012.

хмялі́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

хмяльні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Хмяльні́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Хмяльні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

хмяльні́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хмяльні́цкі	хмяльні́цкая	хмяльні́цкае	хмяльні́цкія
Р.	хмяльні́цкага	хмяльні́цкай хмяльні́цкае	хмяльні́цкага	хмяльні́цкіх
Д.	хмяльні́цкаму	хмяльні́цкай	хмяльні́цкаму	хмяльні́цкім
В.	хмяльні́цкі (неадуш.) хмяльні́цкага (адуш.)	хмяльні́цкую	хмяльні́цкае	хмяльні́цкія (неадуш.) хмяльні́цкіх (адуш.)
Т.	хмяльні́цкім	хмяльні́цкай хмяльні́цкаю	хмяльні́цкім	хмяльні́цкімі
М.	хмяльні́цкім	хмяльні́цкай	хмяльні́цкім	хмяльні́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Хмяльно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Хмяля́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum