спабы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спабы́ты |
спабы́тая |
спабы́тае |
спабы́тыя |
Р. |
спабы́тага |
спабы́тай спабы́тае |
спабы́тага |
спабы́тых |
Д. |
спабы́таму |
спабы́тай |
спабы́таму |
спабы́тым |
В. |
спабы́ты (неадуш.) спабы́тага (адуш.) |
спабы́тую |
спабы́тае |
спабы́тыя (неадуш.) спабы́тых (адуш.) |
Т. |
спабы́тым |
спабы́тай спабы́таю |
спабы́тым |
спабы́тымі |
М. |
спабы́тым |
спабы́тай |
спабы́тым |
спабы́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
спабы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спабу́дуся |
спабу́дземся |
2-я ас. |
спабу́дзешся |
спабу́дзецеся |
3-я ас. |
спабу́дзецца |
спабу́дуцца |
Прошлы час |
м. |
спабы́ўся |
спабылі́ся |
ж. |
спабыла́ся |
н. |
спабыло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
спабу́дзься |
спабу́дзьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спабы́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
спабы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спабу́ду |
спабу́дзем |
2-я ас. |
спабу́дзеш |
спабу́дзеце |
3-я ас. |
спабу́дзе |
спабу́дуць |
Прошлы час |
м. |
спабы́ў |
спабылі́ |
ж. |
спабыла́ |
н. |
спабыло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
спабу́дзь |
спабу́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спабы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спава́жлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
спава́жлівасць |
Р. |
спава́жлівасці |
Д. |
спава́жлівасці |
В. |
спава́жлівасць |
Т. |
спава́жлівасцю |
М. |
спава́жлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
спава́жна
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
спава́жна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.