со́нечнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
со́нечнік |
со́нечнікі |
| Р. |
со́нечніка |
со́нечнікаў |
| Д. |
со́нечніку |
со́нечнікам |
| В. |
со́нечніка |
со́нечнікаў |
| Т. |
со́нечнікам |
со́нечнікамі |
| М. |
со́нечніку |
со́нечніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
со́нечны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
со́нечны |
со́нечная |
со́нечнае |
со́нечныя |
| Р. |
со́нечнага |
со́нечнай со́нечнае |
со́нечнага |
со́нечных |
| Д. |
со́нечнаму |
со́нечнай |
со́нечнаму |
со́нечным |
| В. |
со́нечны (неадуш.) со́нечнага (адуш.) |
со́нечную |
со́нечнае |
со́нечныя (неадуш.) со́нечных (адуш.) |
| Т. |
со́нечным |
со́нечнай со́нечнаю |
со́нечным |
со́нечнымі |
| М. |
со́нечным |
со́нечнай |
со́нечным |
со́нечных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
со́нечны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
со́нечны |
со́нечная |
со́нечнае |
со́нечныя |
| Р. |
со́нечнага |
со́нечнай со́нечнае |
со́нечнага |
со́нечных |
| Д. |
со́нечнаму |
со́нечнай |
со́нечнаму |
со́нечным |
| В. |
со́нечны (неадуш.) со́нечнага (адуш.) |
со́нечную |
со́нечнае |
со́нечныя (неадуш.) со́нечных (адуш.) |
| Т. |
со́нечным |
со́нечнай со́нечнаю |
со́нечным |
со́нечнымі |
| М. |
со́нечным |
со́нечнай |
со́нечным |
со́нечных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Со́нечны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| м. |
| Н. |
Со́нечны |
| Р. |
Со́нечнага |
| Д. |
Со́нечнаму |
| В. |
Со́нечны |
| Т. |
Со́нечным |
| М. |
Со́нечным |
Со́нічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Со́нічы |
| Р. |
Со́ніч Со́нічаў |
| Д. |
Со́нічам |
| В. |
Со́нічы |
| Т. |
Со́нічамі |
| М. |
Со́нічах |
со́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| со́нна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
со́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
со́ннасць |
| Р. |
со́ннасці |
| Д. |
со́ннасці |
| В. |
со́ннасць |
| Т. |
со́ннасцю |
| М. |
со́ннасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
со́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
со́ннік |
со́ннікі |
| Р. |
со́нніка |
со́ннікаў |
| Д. |
со́нніку |
со́ннікам |
| В. |
со́ннік |
со́ннікі |
| Т. |
со́ннікам |
со́ннікамі |
| М. |
со́нніку |
со́нніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.