со́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. со́ннік со́ннікі
Р. со́нніка со́ннікаў
Д. со́нніку со́ннікам
В. со́ннік со́ннікі
Т. со́ннікам со́ннікамі
М. со́нніку со́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)