скна́рнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скна́рнічаю |
скна́рнічаем |
| 2-я ас. |
скна́рнічаеш |
скна́рнічаеце |
| 3-я ас. |
скна́рнічае |
скна́рнічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
скна́рнічаў |
скна́рнічалі |
| ж. |
скна́рнічала |
| н. |
скна́рнічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скна́рнічай |
скна́рнічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скна́рнічаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скна́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скна́рны |
скна́рная |
скна́рнае |
скна́рныя |
| Р. |
скна́рнага |
скна́рнай скна́рнае |
скна́рнага |
скна́рных |
| Д. |
скна́рнаму |
скна́рнай |
скна́рнаму |
скна́рным |
| В. |
скна́рнага (адуш.) |
скна́рную |
скна́рнае |
скна́рных (адуш.) |
| Т. |
скна́рным |
скна́рнай скна́рнаю |
скна́рным |
скна́рнымі |
| М. |
скна́рным |
скна́рнай |
скна́рным |
скна́рных |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
скна́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
скна́рства |
| Р. |
скна́рства |
| Д. |
скна́рству |
| В. |
скна́рства |
| Т. |
скна́рствам |
| М. |
скна́рстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
скна́рыстасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
скна́рыстасць |
| Р. |
скна́рыстасці |
| Д. |
скна́рыстасці |
| В. |
скна́рыстасць |
| Т. |
скна́рыстасцю |
| М. |
скна́рыстасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скна́рысты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скна́рысты |
скна́рыстая |
скна́рыстае |
скна́рыстыя |
| Р. |
скна́рыстага |
скна́рыстай скна́рыстае |
скна́рыстага |
скна́рыстых |
| Д. |
скна́рыстаму |
скна́рыстай |
скна́рыстаму |
скна́рыстым |
| В. |
скна́рысты (неадуш.) скна́рыстага (адуш.) |
скна́рыстую |
скна́рыстае |
скна́рыстыя (неадуш.) скна́рыстых (адуш.) |
| Т. |
скна́рыстым |
скна́рыстай скна́рыстаю |
скна́рыстым |
скна́рыстымі |
| М. |
скна́рыстым |
скна́рыстай |
скна́рыстым |
скна́рыстых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скна́рыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скна́руся |
скна́рымся |
| 2-я ас. |
скна́рышся |
скна́рыцеся |
| 3-я ас. |
скна́рыцца |
скна́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
скна́рыўся |
скна́рыліся |
| ж. |
скна́рылася |
| н. |
скна́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скна́рся |
скна́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скна́рачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
скна́рыць
‘надакучліва выпрошваць што-небудзь; быць скупым’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скна́ру |
скна́рым |
| 2-я ас. |
скна́рыш |
скна́рыце |
| 3-я ас. |
скна́рыць |
скна́раць |
| Прошлы час |
| м. |
скна́рыў |
скна́рылі |
| ж. |
скна́рыла |
| н. |
скна́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скна́р |
скна́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скна́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.