семанты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
семанты́чны |
семанты́чная |
семанты́чнае |
семанты́чныя |
Р. |
семанты́чнага |
семанты́чнай семанты́чнае |
семанты́чнага |
семанты́чных |
Д. |
семанты́чнаму |
семанты́чнай |
семанты́чнаму |
семанты́чным |
В. |
семанты́чны (неадуш.) семанты́чнага (адуш.) |
семанты́чную |
семанты́чнае |
семанты́чныя (неадуш.) семанты́чных (адуш.) |
Т. |
семанты́чным |
семанты́чнай семанты́чнаю |
семанты́чным |
семанты́чнымі |
М. |
семанты́чным |
семанты́чнай |
семанты́чным |
семанты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семантэ́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
семантэ́ма |
семантэ́мы |
Р. |
семантэ́мы |
семантэ́м |
Д. |
семантэ́ме |
семантэ́мам |
В. |
семантэ́му |
семантэ́мы |
Т. |
семантэ́май семантэ́маю |
семантэ́мамі |
М. |
семантэ́ме |
семантэ́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
семасіё́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
семасіё́лаг |
семасіё́лагі |
Р. |
семасіё́лага |
семасіё́лагаў |
Д. |
семасіё́лагу |
семасіё́лагам |
В. |
семасіё́лага |
семасіё́лагаў |
Т. |
семасіё́лагам |
семасіё́лагамі |
М. |
семасіё́лагу |
семасіё́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
семасіялагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
семасіялагі́чны |
семасіялагі́чная |
семасіялагі́чнае |
семасіялагі́чныя |
Р. |
семасіялагі́чнага |
семасіялагі́чнай семасіялагі́чнае |
семасіялагі́чнага |
семасіялагі́чных |
Д. |
семасіялагі́чнаму |
семасіялагі́чнай |
семасіялагі́чнаму |
семасіялагі́чным |
В. |
семасіялагі́чны (неадуш.) семасіялагі́чнага (адуш.) |
семасіялагі́чную |
семасіялагі́чнае |
семасіялагі́чныя (неадуш.) семасіялагі́чных (адуш.) |
Т. |
семасіялагі́чным |
семасіялагі́чнай семасіялагі́чнаю |
семасіялагі́чным |
семасіялагі́чнымі |
М. |
семасіялагі́чным |
семасіялагі́чнай |
семасіялагі́чным |
семасіялагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семасіяло́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
семасіяло́гія |
Р. |
семасіяло́гіі |
Д. |
семасіяло́гіі |
В. |
семасіяло́гію |
Т. |
семасіяло́гіяй семасіяло́гіяю |
М. |
семасіяло́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семафо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
семафо́р |
семафо́ры |
Р. |
семафо́ра |
семафо́раў |
Д. |
семафо́ру |
семафо́рам |
В. |
семафо́р |
семафо́ры |
Т. |
семафо́рам |
семафо́рамі |
М. |
семафо́ры |
семафо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семафо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
семафо́рны |
семафо́рная |
семафо́рнае |
семафо́рныя |
Р. |
семафо́рнага |
семафо́рнай семафо́рнае |
семафо́рнага |
семафо́рных |
Д. |
семафо́рнаму |
семафо́рнай |
семафо́рнаму |
семафо́рным |
В. |
семафо́рны (неадуш.) семафо́рнага (адуш.) |
семафо́рную |
семафо́рнае |
семафо́рныя (неадуш.) семафо́рных (адуш.) |
Т. |
семафо́рным |
семафо́рнай семафо́рнаю |
семафо́рным |
семафо́рнымі |
М. |
семафо́рным |
семафо́рнай |
семафо́рным |
семафо́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семафо́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
семафо́ршчык |
семафо́ршчыкі |
Р. |
семафо́ршчыка |
семафо́ршчыкаў |
Д. |
семафо́ршчыку |
семафо́ршчыкам |
В. |
семафо́ршчыка |
семафо́ршчыкаў |
Т. |
семафо́ршчыкам |
семафо́ршчыкамі |
М. |
семафо́ршчыку |
семафо́ршчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
семафо́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
семафо́ру |
семафо́рым |
2-я ас. |
семафо́рыш |
семафо́рыце |
3-я ас. |
семафо́рыць |
семафо́раць |
Прошлы час |
м. |
семафо́рыў |
семафо́рылі |
ж. |
семафо́рыла |
н. |
семафо́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
семафо́р |
семафо́рце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
семафо́рачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
се́мачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
се́мачка |
се́мачкі |
Р. |
се́мачкі |
се́мачак |
Д. |
се́мачцы |
се́мачкам |
В. |
се́мачку |
се́мачкі |
Т. |
се́мачкай се́мачкаю |
се́мачкамі |
М. |
се́мачцы |
се́мачках |
Крыніцы:
nazounik2013,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.