семанты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. семанты́чны семанты́чная семанты́чнае семанты́чныя
Р. семанты́чнага семанты́чнай
семанты́чнае		 семанты́чнага семанты́чных
Д. семанты́чнаму семанты́чнай семанты́чнаму семанты́чным
В. семанты́чны (неадуш.)
семанты́чнага (адуш.)		 семанты́чную семанты́чнае семанты́чныя (неадуш.)
семанты́чных (адуш.)
Т. семанты́чным семанты́чнай
семанты́чнаю		 семанты́чным семанты́чнымі
М. семанты́чным семанты́чнай семанты́чным семанты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)