Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

рыхле́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. рыхле́е рыхле́юць
Прошлы час
м. рыхле́ў рыхле́лі
ж. рыхле́ла
н. рыхле́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час рыхле́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рыхлі́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыхлі́льнік рыхлі́льнікі
Р. рыхлі́льніка рыхлі́льнікаў
Д. рыхлі́льніку рыхлі́льнікам
В. рыхлі́льнік рыхлі́льнікі
Т. рыхлі́льнікам рыхлі́льнікамі
М. рыхлі́льніку рыхлі́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

рыхлі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рыхлі́льны рыхлі́льная рыхлі́льнае рыхлі́льныя
Р. рыхлі́льнага рыхлі́льнай
рыхлі́льнае
рыхлі́льнага рыхлі́льных
Д. рыхлі́льнаму рыхлі́льнай рыхлі́льнаму рыхлі́льным
В. рыхлі́льны (неадуш.)
рыхлі́льнага (адуш.)
рыхлі́льную рыхлі́льнае рыхлі́льныя (неадуш.)
рыхлі́льных (адуш.)
Т. рыхлі́льным рыхлі́льнай
рыхлі́льнаю
рыхлі́льным рыхлі́льнымі
М. рыхлі́льным рыхлі́льнай рыхлі́льным рыхлі́льных

Крыніцы: piskunou2012.

рыхлі́цель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыхлі́цель рыхлі́целі
Р. рыхлі́целя рыхлі́целяў
Д. рыхлі́целю рыхлі́целям
В. рыхлі́цель рыхлі́целі
Т. рыхлі́целем рыхлі́целямі
М. рыхлі́целі рыхлі́целях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рыхлі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. рыхлі́цца рыхля́цца
Прошлы час
м. рыхлі́ўся рыхлі́ліся
ж. рыхлі́лася
н. рыхлі́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

рыхлі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рыхлю́ рыхлі́м
2-я ас. рыхлі́ш рыхліце́
3-я ас. рыхлі́ць рыхля́ць
Прошлы час
м. рыхлі́ў рыхлі́лі
ж. рыхлі́ла
н. рыхлі́ла
Загадны лад
2-я ас. рыхлі́ рыхлі́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ры́хлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́хлы ры́хлая ры́хлае ры́хлыя
Р. ры́хлага ры́хлай
ры́хлае
ры́хлага ры́хлых
Д. ры́хламу ры́хлай ры́хламу ры́хлым
В. ры́хлы (неадуш.)
ры́хлага (адуш.)
ры́хлую ры́хлае ры́хлыя (неадуш.)
ры́хлых (адуш.)
Т. ры́хлым ры́хлай
ры́хлаю
ры́хлым ры́хлымі
М. ры́хлым ры́хлай ры́хлым ры́хлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рыхля́к

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыхля́к рыхлякі́
Р. рыхляка́ рыхляко́ў
Д. рыхляку́ рыхляка́м
В. рыхляка́ рыхляко́ў
Т. рыхляко́м рыхляка́мі
М. рыхляку́ рыхляка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

рыхля́к

‘рыхлы камень’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыхля́к рыхлякі́
Р. рыхляка́ рыхляко́ў
Д. рыхляку́ рыхляка́м
В. рыхля́к рыхлякі́
Т. рыхляко́м рыхляка́мі
М. рыхляку́ рыхляка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

ры́хт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ры́хт
В. ры́хт

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.