Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пшані́чышча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пшані́чышча пшані́чышчы
Р. пшані́чышча пшані́чышч
пшані́чышчаў
Д. пшані́чышчу пшані́чышчам
В. пшані́чышча пшані́чышчы
Т. пшані́чышчам пшані́чышчамі
М. пшані́чышчы пшані́чышчах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

пшо́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пшо́начка
Р. пшо́начкі
Д. пшо́начцы
В. пшо́начку
Т. пшо́начкай
пшо́начкаю
М. пшо́начцы

Крыніцы: piskunou2012.

пшо́нішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пшо́нішча пшо́нішчы
Р. пшо́нішча пшо́нішч
пшо́нішчаў
Д. пшо́нішчу пшо́нішчам
В. пшо́нішча пшо́нішчы
Т. пшо́нішчам пшо́нішчамі
М. пшо́нішчы пшо́нішчах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

пшо́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пшо́нка
Р. пшо́нкі
Д. пшо́нцы
В. пшо́нку
Т. пшо́нкай
пшо́нкаю
М. пшо́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

пшо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пшо́нны пшо́нная пшо́ннае пшо́нныя
Р. пшо́ннага пшо́ннай
пшо́ннае
пшо́ннага пшо́нных
Д. пшо́ннаму пшо́ннай пшо́ннаму пшо́нным
В. пшо́нны (неадуш.)
пшо́ннага (адуш.)
пшо́нную пшо́ннае пшо́нныя (неадуш.)
пшо́нных (адуш.)
Т. пшо́нным пшо́ннай
пшо́ннаю
пшо́нным пшо́ннымі
М. пшо́нным пшо́ннай пшо́нным пшо́нных

Крыніцы: piskunou2012.

пшы́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пшы́к
Р. пшы́ку
Д. пшы́ку
В. пшы́к
Т. пшы́кам
М. пшы́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пшы́к

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

пшы́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пшы́канне
Р. пшы́кання
Д. пшы́канню
В. пшы́канне
Т. пшы́каннем
М. пшы́канні

Крыніцы: piskunou2012.

пшы́каўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пшы́каўка пшы́каўкі
Р. пшы́каўкі пшы́кавак
Д. пшы́каўцы пшы́каўкам
В. пшы́каўку пшы́каўкі
Т. пшы́каўкай
пшы́каўкаю
пшы́каўкамі
М. пшы́каўцы пшы́каўках

Крыніцы: piskunou2012.

пшы́каць

‘шыпець на каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пшы́каю пшы́каем
2-я ас. пшы́каеш пшы́каеце
3-я ас. пшы́кае пшы́каюць
Прошлы час
м. пшы́каў пшы́калі
ж. пшы́кала
н. пшы́кала
Загадны лад
2-я ас. пшы́кай пшы́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пшы́каючы

Крыніцы: piskunou2012.