Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчшя

по́чут

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́чут
Р. по́чуту

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́чуў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́чуў
Р. по́чува
Д. по́чуву
В. по́чуў
Т. по́чувам
М. по́чуве

Крыніцы: piskunou2012.

по́чырк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́чырк по́чыркі
Р. по́чырку по́чыркаў
Д. по́чырку по́чыркам
В. по́чырк по́чыркі
Т. по́чыркам по́чыркамі
М. по́чырку по́чырках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

почырказна́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. почырказна́ўства
Р. почырказна́ўства
Д. почырказна́ўству
В. почырказна́ўства
Т. почырказна́ўствам
М. почырказна́ўстве

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

почырказна́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. почырказна́ўчы почырказна́ўчая почырказна́ўчае почырказна́ўчыя
Р. почырказна́ўчага почырказна́ўчай
почырказна́ўчае		 почырказна́ўчага почырказна́ўчых
Д. почырказна́ўчаму почырказна́ўчай почырказна́ўчаму почырказна́ўчым
В. почырказна́ўчы (неадуш.)
почырказна́ўчага (адуш.)		 почырказна́ўчую почырказна́ўчае почырказна́ўчыя (неадуш.)
почырказна́ўчых (адуш.)
Т. почырказна́ўчым почырказна́ўчай
почырказна́ўчаю		 почырказна́ўчым почырказна́ўчымі
М. почырказна́ўчым почырказна́ўчай почырказна́ўчым почырказна́ўчых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.