Плі́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Плі́на |
Р. |
Плі́на |
Д. |
Плі́ну |
В. |
Плі́на |
Т. |
Плі́нам |
М. |
Плі́не |
пліндрава́ць
‘вытоптваць, нішчыць што-небудзь (пра пасевы)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пліндру́ю |
пліндру́ем |
2-я ас. |
пліндру́еш |
пліндру́еце |
3-я ас. |
пліндру́е |
пліндру́юць |
Прошлы час |
м. |
пліндрава́ў |
пліндрава́лі |
ж. |
пліндрава́ла |
н. |
пліндрава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пліндру́й |
пліндру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пліндру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Плі́ній
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Плі́ній |
Плі́ніі |
Р. |
Плі́нія |
Плі́ніяў |
Д. |
Плі́нію |
Плі́ніям |
В. |
Плі́нія |
Плі́ніяў |
Т. |
Плі́ніем |
Плі́ніямі |
М. |
Плі́нію |
Плі́ніях |
Крыніцы:
piskunou2012.
плі́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
плі́нт |
плі́нты |
Р. |
плі́нта |
плі́нтаў |
Д. |
плі́нту |
плі́нтам |
В. |
плі́нт |
плі́нты |
Т. |
плі́нтам |
плі́нтамі |
М. |
плі́нце |
плі́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
плінтава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
плінтава́нне |
Р. |
плінтава́ння |
Д. |
плінтава́нню |
В. |
плінтава́нне |
Т. |
плінтава́ннем |
М. |
плінтава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плінтава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
плінтава́ны |
плінтава́ная |
плінтава́нае |
плінтава́ныя |
Р. |
плінтава́нага |
плінтава́най плінтава́нае |
плінтава́нага |
плінтава́ных |
Д. |
плінтава́наму |
плінтава́най |
плінтава́наму |
плінтава́ным |
В. |
плінтава́ны (неадуш.) плінтава́нага (адуш.) |
плінтава́ную |
плінтава́нае |
плінтава́ныя (неадуш.) плінтава́ных (адуш.) |
Т. |
плінтава́ным |
плінтава́най плінтава́наю |
плінтава́ным |
плінтава́нымі |
М. |
плінтава́ным |
плінтава́най |
плінтава́ным |
плінтава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плінтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
плінтава́ны |
плінтава́ная |
плінтава́нае |
плінтава́ныя |
Р. |
плінтава́нага |
плінтава́най плінтава́нае |
плінтава́нага |
плінтава́ных |
Д. |
плінтава́наму |
плінтава́най |
плінтава́наму |
плінтава́ным |
В. |
плінтава́ны (неадуш.) плінтава́нага (адуш.) |
плінтава́ную |
плінтава́нае |
плінтава́ныя (неадуш.) плінтава́ных (адуш.) |
Т. |
плінтава́ным |
плінтава́най плінтава́наю |
плінтава́ным |
плінтава́нымі |
М. |
плінтава́ным |
плінтава́най |
плінтава́ным |
плінтава́ных |
Кароткая форма: плінтава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плінтава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
плінту́ецца |
плінту́юцца |
Прошлы час |
м. |
плінтава́ўся |
плінтава́ліся |
ж. |
плінтава́лася |
н. |
плінтава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плінтава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
плінту́ю |
плінту́ем |
2-я ас. |
плінту́еш |
плінту́еце |
3-я ас. |
плінту́е |
плінту́юць |
Прошлы час |
м. |
плінтава́ў |
плінтава́лі |
ж. |
плінтава́ла |
н. |
плінтава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
плінту́й |
плінту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
плінту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.