Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бгдйклмнпрстўфхцш-
агдклстуфхцчшы

органатэрапеўты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. органатэрапеўты́чны органатэрапеўты́чная органатэрапеўты́чнае органатэрапеўты́чныя
Р. органатэрапеўты́чнага органатэрапеўты́чнай
органатэрапеўты́чнае		 органатэрапеўты́чнага органатэрапеўты́чных
Д. органатэрапеўты́чнаму органатэрапеўты́чнай органатэрапеўты́чнаму органатэрапеўты́чным
В. органатэрапеўты́чны (неадуш.)
органатэрапеўты́чнага (адуш.)		 органатэрапеўты́чную органатэрапеўты́чнае органатэрапеўты́чныя (неадуш.)
органатэрапеўты́чных (адуш.)
Т. органатэрапеўты́чным органатэрапеўты́чнай
органатэрапеўты́чнаю		 органатэрапеўты́чным органатэрапеўты́чнымі
М. органатэрапеўты́чным органатэрапеўты́чнай органатэрапеўты́чным органатэрапеўты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

органатэрапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. органатэрапі́я
Р. органатэрапі́і
Д. органатэрапі́і
В. органатэрапі́ю
Т. органатэрапі́яй
органатэрапі́яю
М. органатэрапі́і

Крыніцы: piskunou2012.

о́ргія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. о́ргія о́ргіі
Р. о́ргіі о́ргій
Д. о́ргіі о́ргіям
В. о́ргію о́ргіі
Т. о́ргіяй
о́ргіяю		 о́ргіямі
М. о́ргіі о́ргіях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

о́рдар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́рдар о́рдары
Р. о́рдара о́рдараў
Д. о́рдару о́рдарам
В. о́рдар о́рдары
Т. о́рдарам о́рдарамі
М. о́рдары о́рдарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

о́рдарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. о́рдарны о́рдарная о́рдарнае о́рдарныя
Р. о́рдарнага о́рдарнай
о́рдарнае		 о́рдарнага о́рдарных
Д. о́рдарнаму о́рдарнай о́рдарнаму о́рдарным
В. о́рдарны (неадуш.) о́рдарную о́рдарнае о́рдарныя (неадуш.)
Т. о́рдарным о́рдарнай
о́рдарнаю		 о́рдарным о́рдарнымі
М. о́рдарным о́рдарнай о́рдарным о́рдарных

Крыніцы: sbm2012.

О́рдаць

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. О́рдаць
Р. О́рдаці
Д. О́рдаці
В. О́рдаць
Т. О́рдаццю
М. О́рдаці

О́рдзевічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. О́рдзевічы
Р. О́рдзевіч
О́рдзевічаў
Д. О́рдзевічам
В. О́рдзевічы
Т. О́рдзевічамі
М. О́рдзевічах

О́рдзеж

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. О́рдзеж
Р. О́рдзежа
Д. О́рдзежу
В. О́рдзеж
Т. О́рдзежам
М. О́рдзежы

о́рдэн

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́рдэн о́рдэны
Р. о́рдэна о́рдэнаў
Д. о́рдэну о́рдэнам
В. о́рдэн о́рдэны
Т. о́рдэнам о́рдэнамі
М. о́рдэне о́рдэнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

о́рдэнскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. о́рдэнскі о́рдэнская о́рдэнскае о́рдэнскія
Р. о́рдэнскага о́рдэнскай
о́рдэнскае		 о́рдэнскага о́рдэнскіх
Д. о́рдэнскаму о́рдэнскай о́рдэнскаму о́рдэнскім
В. о́рдэнскі (неадуш.)
о́рдэнскага (адуш.)		 о́рдэнскую о́рдэнскае о́рдэнскія (неадуш.)
о́рдэнскіх (адуш.)
Т. о́рдэнскім о́рдэнскай
о́рдэнскаю		 о́рдэнскім о́рдэнскімі
М. о́рдэнскім о́рдэнскай о́рдэнскім о́рдэнскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.