Verbum

анлайнавы слоўнік

оперупаўнава́жаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	оперупаўнава́жаны	оперупаўнава́жаная	оперупаўнава́жанае	оперупаўнава́жаныя
Р.	оперупаўнава́жанага	оперупаўнава́жанай оперупаўнава́жанае	оперупаўнава́жанага	оперупаўнава́жаных
Д.	оперупаўнава́жанаму	оперупаўнава́жанай	оперупаўнава́жанаму	оперупаўнава́жаным
В.	оперупаўнава́жаны (неадуш.) оперупаўнава́жанага (адуш.)	оперупаўнава́жаную	оперупаўнава́жанае	оперупаўнава́жаныя (неадуш.) оперупаўнава́жаных (адуш.)
Т.	оперупаўнава́жаным	оперупаўнава́жанай оперупаўнава́жанаю	оперупаўнава́жаным	оперупаўнава́жанымі
М.	оперупаўнава́жаным	оперупаўнава́жанай	оперупаўнава́жаным	оперупаўнава́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

оперупаўнава́жаны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.